Traducciones de „obličeje“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

oblicze <gen. ‑cza, pl. ‑cza> [oblitʃe] SUST. nt

1. oblicze elev. (twarz):

oblicze

Antlitz nt elev.

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig.

dem Tod ins Gesicht sehen fig. [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

obliczenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [oblitʃeɲe] SUST. nt

1. obliczenie (czynność liczenia):

obliczenie

Berechnung f

czekało nas jeszcze obliczenie wyników

die Berechnung der Ergebnisse stand uns noch bevor

obliczenie logarytmu

Logarithmenberechnung f

obliczenie płacy

Lohnabrechnung f

obliczenie przewidywalnych kosztów

Preiskalkulation f

obliczenie rentowności [lub opłacalności]

Rentabilitätsberechnung f

obliczenie wykładnika

Exponentialberechnung f

2. obliczenie (wynik obliczeń):

obliczenie

Berechnung f

obliczenie

Ergebnis nt

nasze obliczenia okazały się błędne

unsere Berechnungen erwiesen sich acus. als falsch

obligacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [obligatsja] SUST. f gen. pl

obligacja EKON, FIN.

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, FIN.

Obligation f

obligacja EKON, FIN.

Bond m

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond m

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

I . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. trans.

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. v. refl.

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

obliczyć [oblitʃɨtɕ]

obliczyć form. perf. od obliczać

Véase también: obliczać

I . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. trans.

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. v. refl.

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

oblig <gen. ‑u, pl. ‑i> [oblik] SUST. m

1. oblig:

oblig EKON, FIN.

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f elev.

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUST. nt inv.

obligo FIN., COM.

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

I . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. trans.

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. v. refl.

oblizać sobie palce/usta

sich dat. die Finger/Lippen [ab]lecken

oblec¹ [oblets]

oblec form. perf. od oblegać

Véase también: oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acus. umringen

oblegać coś

sich acus. um etw drängen

obleźć [obleɕtɕ]

obleźć form. perf. od obłazić

Véase también: obłazić

I . obłazić <‑zi; imperf. obłaź form. perf. obleźć> [obwaʑitɕ] V. trans.

1. obłazić (o robakach):

obłazić

herumkriechen

obłazić

wimmeln

kota oblazły pchły

die Katze f wimmelte vor Flöhen

2. obłazić (odpaść, wytrzeć się):

obłazić

abgehen

obłazić

sich acus. lösen

farba oblazła z samochodu

die Farbe f ging vom Auto ab

II . obłazić <‑zi; imperf. obłaź> [obwaʑitɕ] V. intr. coloq. (obchodzić kogoś lub coś)

obłazić

abklappern coloq.

obleźli całe miasto szukając butów

auf der Suche nach Schuhen klapperten sie die ganze Stadt ab coloq.