Traducciones de „kruchego“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

krucho [kruxo] ADV.

jest z nią krucho

es steht schlecht um sie

jest z nią krucho

mit ihr [o. um sie] ist es schlecht bestellt

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

finanziell/zeitlich sieht es bei ihm mies [o. schlecht] aus

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

er ist knapp bei Kasse coloq. /er hat wenig Zeit

kruchość <gen. ‑ści, sin pl. > [kruxoɕtɕ] SUST. f

1. kruchość:

kruchość (łamliwość: żelaza)

Sprödheit f

kruchość (łamliwość: żelaza)

Sprödigkeit f

kruchość (ciasta)

Mürbheit f

kruchość (ciasta)

Mürbe f

2. kruchość fig. (nietrwałość: szczęścia):

kruchość

Vergänglichkeit f

kruchość

Flüchtigkeit f

kruchy [kruxɨ] ADJ.

1. kruchy (łamliwy):

kruchy lód, skała

brüchig

kruchy wafle

knusprig

2. kruchy (delikatny):

kruchy mięso

mürbe

kruchy mięso

zart

kruche ciasto

Mürbeteig m

3. kruchy fig. (wątły, nietrwały):

kruchy szczęście

vergänglich

kruchy szczęście

flüchtig

kruchy zdrowie

zart

kruchy zdrowie

schwach

kruchta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [kruxta] SUST. f (w kościele)

kruchta

Vorhalle f

kruczek <gen. ‑czka, pl. ‑czki> [krutʃek] SUST. m elev.

1. kruczek (wybieg):

kruczek prawny

juristischer Kniff m [o. Winkelzug m ]

2. kruczek (trudność):

kruczek

Haken m coloq.

kruczek

Kniffelei f coloq.

kruchtowy [kruxtovɨ] ADJ.

kruchtowy REL., ARQUIT.

zur Vorhalle gehörig

kruchtowe schody

Treppe f in der Vorhalle

krucjata <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [krutsjata] SUST. f HIST.

krucjata

Kreuzzug m

kruczość <gen. ‑ści, sin pl. > [krutʃoɕtɕ] SUST. f

kruczość

Rabenschwärze f

kruczość

Rabenschwarz nt elev.

kruczość włosów

Rabenschwarz der Haare

krucjatowy [krutsjatovɨ] ADJ. HIST.

krucjatowy

Kreuzzug[s]-

ruch krucjatowy

Kreuzzug[s]bewegung f

kruczy [krutʃɨ] ADJ.

1. kruczy (należący do kruka):

kruczy

Raben-

2. kruczy (kolor):

kruczy

rabenschwarz

krupiec <gen. ‑pca, sin pl. > [krupjets] SUST. m (miód)

krupiec

kristallisierter Honig m

krupier(ka) <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [krupjer] SUST. m(f) JUEGOS

krupier(ka)

Croupier m

kruszec <gen. ‑szcu, pl. ‑szce> [kruʃets] SUST. m

kruszec

Erz nt

kruszec

Metall nt

szlachetny kruszec

Edelmetall[erz] nt

kruszeć <‑eje; form. perf. s‑> [kruʃetɕ] V. intr.

kruszeć (mur)

brüchig werden

kruszeć (mur)

zerbröckeln

kruszeć (mięso)

mürbe werden