polaco » alemán

Traducciones de „köpfig“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

kopia: sustantivo
kopić: verbo transitivo
kopcić: I. verbo intransitivo II. verbo reflexivo
kopaiwa: sustantivo
kopanie: sustantivo
kopać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
kopeć: sustantivo
koper: sustantivo
kopny: adjetivo y adverbio
kopra: sustantivo
kopal: sustantivo
kopula: sustantivo
kopacz: sustantivo
kopara: sustantivo
kopiał: sustantivo
kopica: sustantivo
kopiec: sustantivo
kopnąć
kopsać: verbo transitivo
kopuła: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: kopcić , kopić , kopia , kopanie , kopaiwa , kopyto , kopuła , kopsać , kopnąć , kopiec , kopica , kopiał , kopara , kopacz , kopula , kopal , kopra , kopny , koper , kopeć y/e kopać

kopia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [kopja] SUST. f

1. kopia:

kopia (odtworzenie: obrazu)

kopia (odtworzenie: obrazu)

Kopie f

kopia (oryginału, pliku)

Kopie f

kopia (rzeźby)

kopia (dokumentu, listu)

kopia (dokumentu, listu)

Kopie f

kopia piracka

kopia uwierzytelniona

beglaubigte Kopie f

kopia zapasowa

Sicherungskopie f

kopia zapasowa

Backup nt

utworzyć kopię zapasową pliku

eine Sicherungskopie einer Datei herstellen [o. machen]

2. kopia FOTO:

Abzug m

3. kopia (broń):

Lanze f

kruszyć o coś kopie

für etw acus. eine Lanze brechen

kopić <kopi; imperf. kop> [kopitɕ] V. trans. AGR.

kopić owies

Hafer aufschobern

I . kopcić <‑ci; imperf. kopć> [koptɕitɕ] V. intr.

1. kopcić (dymić):

2. kopcić < form. perf. na‑> pey. coloq. (palić papierosy):

paffen pey. coloq.

qualmen pey. coloq.

II . kopcić <‑ci; imperf. kopć> [koptɕitɕ] V. v. refl. (palić się)

kopaiwa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [kopaiva] SUST. f

1. kopaiwa BOT.:

2. kopaiwa:

kopaiwa QUÍM., TÉC.

Kopaiva f

lakier z kopaiwy

Lack m mit Zusatz von Kopaiva

kopanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [kopaɲe] SUST. nt coloq. (wykopki)

Kartoffelernte f

pomagać przy kopaniu

bei der Kartoffelernte helfen

I . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. trans.

1. kopać < form. perf. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken coloq.

kopać przeciwnika

2. kopać < form. perf. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

kopać dół, norę

kopać ziemniaki, buraki

kopać ziemniaki, buraki

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

II . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. intr.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; imperf. kop form. perf. kopnąć> [kopatɕ] V. v. refl.

sich acus. gegenseitig treten

kopeć <gen. kopcia, sin pl. > [kopetɕ] SUST. m (dym)

Ruß m

Qualm m

czarny kopeć

schwarzer Qualm

koper <gen. ‑pru, sin pl. > [koper] SUST. m BOT.

Dill m

koper włoski

Fenchel m

kopny [kopnɨ] ADJ. coloq. (grząski)

kopny piasek

lockerer Sand m

kopra <gen. ‑ry, sin pl. > [kopra] SUST. f TÉC.

Kopra f

olej z kopry

Kopraöl nt

kopal <gen. ‑u, pl. ‑e> [kopal] SUST. m

kopal QUÍM., TÉC.

Kopal m

kopula <gen. ‑li, pl. ‑le> [kopula] SUST. f LING.

Kopula f

kopacz <gen. ‑a, pl. ‑e> [kopatʃ] SUST. m

1. kopacz (robotnik kopiący ziemię):

Gräber(in) m (f)

kopacz rowów

Grabengräber m

2. kopacz (górnik):

Hauer m

3. kopacz DEP. (piłkarz mający niewielkie umiejętności):

kopacz pey.

miserabler Kicker m coloq.

kopara <gen. ‑ry, pl. ‑ry> [kopara] SUST. f

1. kopara aument. od koparka

Bagger m

2. kopara fig. (usta):

Klappe f

zamknij koparę

halte deine Klappe

Véase también: koparka

koparka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [koparka] SUST. f TÉC.

Bagger m

kopiał <gen. ‑u, pl. ‑y> [kopjaw] SUST. m

1. kopiał (księga):

2. kopiał TÉC.:

Führungsschablone f

kopica <gen. ‑cy, pl. ‑ce> [kopitsa] SUST. f przest (kopa)

[kleiner] Schober m

kopica siana

kopiec <gen. ‑pca, pl. ‑pce> [kopjets] SUST. m

1. kopiec (wzgórek):

[Erd]hügel m

Aufschüttung f

2. kopiec (stos: buraków, ziemniaków):

Miete f

kopnąć [kopnoɲtɕ]

kopnąć form. perf. od kopać

Véase también: kopać

I . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. trans.

1. kopać < form. perf. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken coloq.

kopać przeciwnika

2. kopać < form. perf. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

kopać dół, norę

kopać ziemniaki, buraki

kopać ziemniaki, buraki

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

II . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. intr.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; imperf. kop form. perf. kopnąć> [kopatɕ] V. v. refl.

sich acus. gegenseitig treten

kopsać <‑sa; imperf. ‑aj> [kopsatɕ], kopsnąć [kopsnoɲtɕ] V. trans. form. perf. coloq. (dać coś komuś)

geben

kopuła <gen. ‑ły, pl. ‑ły> [kopuwa] SUST. f

1. kopuła ARQUIT.:

Kuppel f

2. kopuła GEO.:

Kuppe f

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski