neerlandés » alemán

Traducciones de „piepsige“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

epi·lep·sie: sustantivo
piep·stem: sustantivo
piep·dier: sustantivo
pie·pe·rig: adjetivo y adverbio
piep·schuim: sustantivo
piep·jong: adjetivo y adverbio
pie·per: sustantivo
pie·pen: verbo
piep·zak: sustantivo
pie·sen: verbo
pie·ke·rig: adjetivo y adverbio
piek·fijn: adjetivo y adverbio
pier·cing: sustantivo
pie·te·rig: adjetivo y adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: epilepsie , pieperig , piepdier , piepstem , pieterig , piercing , piekfijn , piekerig , piesen , piepzak , piepen , pieper , piepjong y/e piepschuim

epi·lep·sie [epilɛpsi] SUST. f geen pl.

epilepsie

Epilepsie f

piep·stem <piepstem|men> [pipstɛm] SUST. f

piepstem

Piepsstimme f

piep·dier SUST. nt

piepdier → piepbeest

Véase también: piepbeest

piep·beest <piepbeest|en> [pibest] SUST. nt

piepbeest

Quietschtier nt

pie·pe·rig [pipərəx] ADJ.

pieperig

piepsig

piep·schuim [pipsxœym] SUST. nt geen pl.

piepschuim

Styropor ® nt

piep·jong [pipjɔŋ] ADJ.

piepjong

blutjung

niet (zo) piepjong meer zijn eufem.

nicht mehr der [o. die] Jüngste sein

pie·per <pieper|s> [pipər] SUST. m

pie·pen <piepte, h. gepiept> [pipə(n)] V. intr.

1. piepen:

piepen (hoog geluid geven)

piepsen

piepen (vogels, muizen; ook)

piepen

piepen (deur, remmen)

quietschen

een piepende ademhaling

ein pfeifender Atem

2. piepen (zacht spreken):

piepen

piepsen

3. piepen:

piepen (klagend geluid geven)

jammern

piepen (sterker)

wimmern

piepen (van dieren)

fiepen

het is gepiept

das wäre geschafft

hij piepte 'm (ervandoor gaan)

er ging stiften

hij piepte 'm (sterven)

er ging hops

piep·zak [pipsɑk] SUST. m geen pl.

in z'n piepzak zitten

Bammel haben vor +dat.

pie·sen <pieste, h. gepiest> [pisə(n)] V. intr.

piesen

pinkeln

piesen

pieseln

buiten het potje piesen (overspel)

fremdgehen

buiten het potje piesen (iets ongeoorloofds doen)

über die Stränge schlagen

pie·ke·rig [pikərəx] ADJ.

piekerig

strähnig

piekerig haar (sliertig)

strähnige(s) Haar nt

piekerig haar (verward)

Zottelhaar nt

piek·fijn [pikfɛin] ADJ.

1. piekfijn (keurig):

piekfijn

piekfein

2. piekfijn (erg goed):

piekfijn

tipptopp

de reis was piekfijn verzorgd

die Reise war tipptopp organisiert

pier·cing [pirsɪŋ] SUST. f geen pl.

piercing

Piercing nt

pie·te·rig [pitərəx] ADJ.

1. pieterig (mensen):

pieterig

mickrig

2. pieterig:

pieterig (klein)

winzig