Traducciones de „kreischenden“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form.

schenden

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

schenden

beschädigen

schenden

verunstalten

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

schenden

schänden

schenden

entweihen

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

verletzen

schenden (niet nakomen)

brechen

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

ge·schon·den V.

geschonden volt. deelw. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form.

schenden

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

schenden

beschädigen

schenden

verunstalten

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

schenden

schänden

schenden

entweihen

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

verletzen

schenden (niet nakomen)

brechen

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

schon·den V.

schonden 3. pers. pl. imperf. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form.

schenden

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

schenden

beschädigen

schenden

verunstalten

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

schenden

schänden

schenden

entweihen

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

verletzen

schenden (niet nakomen)

brechen

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

on·ge·schon·den [ɔŋɣəsxɔndə(n)] ADJ.

ongeschonden

unversehrt

ongeschonden

unverletzt

ongeschonden

heil

ongeschonden (onbeschadigd)

unbeschädigt

zijn reputatie bleef ongeschonden

sein guter Ruf wurde blieb unbeschädigt

een ongeluk ongeschonden overleven

einen Unfall heil [o. unverletzt] überstehen

in·zen·den <zond in, h. ingezonden> [ɪnzɛndə(n)] V. trans.

1. inzenden (binnen een ruimte zenden):

inzenden

senden

inzenden

schicken

iem de wereld inzenden

jdn in die Welt (hinaus)schicken

2. inzenden (insturen, indienen):

inzenden

einsenden

inzenden

schicken

goederen inzenden voor een tentoonstelling

eine Ausstellung mit Waren beschicken

toe·wen·den <wendde toe, h. toegewend> [tuwɛndə(n)] V. trans.

toewenden

zuwenden

toe·zen·den <zond toe, h. toegezonden> [tuzɛndə(n)] V. trans.

toezenden

zuschicken

toezenden

zusenden

toezenden

zustellen

uit·zen·den <zond uit, h. uitgezonden> [œytsɛndə(n)] V. trans.

1. uitzenden (met een opdracht wegzenden):

uitzenden

schicken

uitzenden

aussenden

een technicus naar een ontwikkelingsland uitzenden

einen Techniker in ein Entwicklungsland schicken

2. uitzenden:

uitzenden RADIO, TV

senden

uitzenden (programma)

bringen coloq.

iets over de radio uitzenden

etw im Radio senden

3. uitzenden (direct):

uitzenden

übertragen

stralen/golven uitzenden

Strahlen/Wellen aussenden

ver·zen·den <verzond, h. verzonden> [vərzɛndə(n)] V. trans.

verzenden

versenden

verzenden

absenden

verzenden

verschicken

verzenden

abschicken

met de trein verzenden

per [o. mit der] Bahn verschicken

per schip verzenden

verschiffen

weg·zen·den <zond weg, h. weggezonden> [wɛxsɛndə(n)] V. trans.

1. wegzenden:

wegzenden (ergens heen zenden)

wegschicken

wegzenden (ergens heen zenden)

fortschicken

wegzenden (ergens heen zenden)

losschicken

wegzenden (verzenden ook)

abschicken

2. wegzenden (wegsturen, afwijzen):

wegzenden

wegschicken

wegzenden

fortschicken

3. wegzenden (ontslaan):

wegzenden

entlassen

wegzenden

kündigen

te·rug·zen·den <zond terug, h. teruggezonden> [tərʏxsɛndə(n)] V. trans.

1. terugzenden (wegzenden):

terugzenden

zurückweisen

terugzenden

zurückschicken

2. terugzenden (weer zenden naar de plaats van herkomst):

terugzenden

zurücksenden

terugzenden coloq.

zurückschicken

3. terugzenden (terugsturen):

terugzenden

zurückschicken