Traducciones de „Benehmens“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

be·ne·men <benam, h. benomen> [bənemə(n)] V. trans. coloq.

benemen

nehmen

iem de adem benemen

jdm den Atem verschlagen [o. benehmen]

zich het leven benemen

sich das Leben nehmen

iem het uitzicht benemen

jdm die Aussicht versperren

me·de·mens <medemens|en> [medəmɛns] SUST. m

medemens

Mitmensch m

be·ne·den¹ [bənedə(n)] ADV.

beneden

unten

beneden komen

herunterkommen

naar beneden

hinunter

naar beneden

herunter

iem naar beneden halen fig.

jdn schlechtmachen

beneden wonen

parterre wohnen

be·ne·pen <benepen, benepener, benepenst> [bənepə(n)] ADJ.

1. benepen (benauwd, beklemd):

benepen

beklemmt

benepen

beklommen

benepen

bedrückt

een benepen gezicht zetten

ein bängliches Gesicht machen

met een benepen stemmetje

mit gequetschter Stimme

2. benepen (bekrompen):

benepen

kleinlich

benepen

engherzig

benepen

engstirnig

be·noe·men <benoemde, h. benoemd> [bənumə(n)] V. trans.

1. benoemen (aanstellen):

benoemen

ernennen

iem in een ambt benoemen

jdn in ein Amt einsetzen

tot hoogleraar benoemen

zum Professor berufen

iem tot rechter benoemen

jdn zum Richter bestellen

iem tot burgemeester benoemen

jdn zum Bürgermeister ernennen

2. benoemen (noemen):

benoemen

benennen

be·ne·den·ste [bənedə(n)stə] SUST. nt geen pl.

benedenste (van meer dan twee)

Unterste(s) nt

benedenste (van twee)

Untere(s) nt

be·ne·ve·len <benevelde, h. beneveld> [bənevələ(n)] V. trans.

1. benevelen (met nevel bedekken):

benevelen

vernebeln

benevelen

umnebeln

benevelen

einnebeln

2. benevelen (bedwelmen):

benevelen

vernebeln

benevelen

umnebeln

benevelen

benebeln

met benevelde blik

mit getrübtem Blick

de geest benevelen

den Verstand trüben

3. benevelen (verbergen):

benevelen

verschleiern

jong·mens <jongelieden, jongelui> [jɔŋmɛns] SUST. m

1. jongmens (jonge man):

jongmens

junge(r) Mann m

2. jongmens (jonge mensen) pl.:

jongmens

junge(n) Leute pl.

jongmens

Jugendliche(n) pl.

be·nen¹ [benə(n)] ADJ. atrbv.

benen

beinern

benen

knöchern

een benen kam

ein beinerner Kamm

me·nens [menəns] ADJ.

het is (hem) menens

es ist (sein) Ernst

be·ne·den·huis <beneden|huizen> [bənedə(n)hœys] SUST. nt

benedenhuis

Parterrewohnung f