Traducciones de „schreiende“ en el diccionario alemán » polaco

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. intr.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [form. perf. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [form. perf. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [form. perf. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum m krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß coloq.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry coloq.

es war zum Schreien coloq.

można było pęknąć ze śmiechu coloq.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. trans. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. v. refl.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

schre̱i̱end ADJ.

1. schreiend (grell):

schreiend Farbe

krzykliwy fig

2. schreiend (unerträglich):

schreiend Unrecht

krzyczący