Traducciones de „Vorfahrer“ en el diccionario alemán » polaco

I . vo̱r|fahren V. intr. irr +sein

1. vorfahren:

vor etw dat. vorfahren

podjeżdżać [form. perf. podjechać]

(vor den Eingang fahren) mit einem Kabrio/Taxi [vor dem Haus] vorfahren

zajeżdżać [form. perf. zajechać] kabrioletem/taksówką [przed dom]

die Wagen fahren vor dem Rathaus vor

samochody mpl podjeżdżają pod ratusz

sie sind mit dem [o. im] Taxi vorgefahren

oni podjechali taksówką

2. vorfahren (weiterfahren, vorrücken):

etwas vorfahren

podjeżdżać [form. perf. podjechać] [trochę] do przodu

3. vorfahren:

vorfahren (vorne fahren)

jechać przodem

vorfahren (vorausfahren)

wyprzedzać [form. perf. wyprzedzić]

sie sind schon vorgefahren

oni pojechali przodem

II . vo̱r|fahren V. trans. irr

vorfahren Wagen:

vorfahren

ustępować [form. perf. ustąpić] pierwszeństwa przejazdu

den Wagen vorfahren lassen

ustąpić pierwszeństwa [innemu] pojazdowi

den Gegenverkehr vorfahren lassen

ustąpić pierwszeństwa nadjeżdżającym z przeciwka

vo̱r|führen V. trans.

1. vorführen (vor jdn bringen):

vorführen Häftling

doprowadzać [form. perf. doprowadzić]

dem Richter vorführen

doprowadzić przed oblicze sędziego

2. vorführen (zeigen):

vorführen Theaterstück, Modell

prezentować [form. perf. za‑]

vorführen Film

wyświetlać [form. perf. wyświetlić]

vorführen Haus

pokazywać [form. perf. pokazać]

3. vorführen (beispielhaft demonstrieren):

jdm etw vorführen Versuch, Beweis

demonstrować [form. perf. za‑] komuś coś

dem Kunden vorführen, wie man den Computer bedient

zademonstrować klientowi, jak obsługiwać komputer

4. vorführen coloq. (bloßstellen):

vorführen

ośmieszać [form. perf. ośmieszyć]

[von jdm] vorgeführt werden

zostać [przez kogoś] ośmieszonym

Bọbfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f) DEP.

Bobfahrer(in)

bobsleista m

Mo̱fafahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Mofafahrer(in)

motorowerzysta(-tka) m (f)

Fẹrnfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Fernfahrer(in)

kierowca m tira

Vo̱rfahrt <‑, sin pl. > SUST. f

Vorfahrt

pierwszeństwo nt przejazdu

Vorfahrt haben

mieć pierwszeństwo [przejazdu]

jdm die Vorfahrt nehmen

wymuszać [form. perf. wymusić] na kimś pierwszeństwo [przejazdu]

die Vorfahrt beachten

przestrzegać pierszeństwa przejazdu

Vo̱rfahrin <‑, ‑nen> [ˈ-faːrɪn] SUST. f

Vorfahrin → Vorfahr

Véase también: Vorfahr

Vo̱rfahr(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ˈfoːɐ̯faːɐ̯, pl: ˈfoːɐ̯faːrən] SUST. m(f)

Vorfahr(in)

przodek m

gemeinsamer Vorfahr

wspólny przodek

vo̱r|fallen V. intr. irr +sein

1. vorfallen (sich ereignen):

vorfallen

wydarzać [form. perf. wydarzyć] się

2. vorfallen (nach vorn fallen):

immer wieder vorfallen (Strähne)

nieustannie opadać

3. vorfallen MED.:

vorfallen

wypadać [form. perf. wypaść]

Bụsfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Busfahrer(in)

kierowca m autobusu

Mịtfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Mitfahrer(in)

współpasażer(ka) m (f)

Ra̱dfahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

1. Radfahrer (Fahrer):

Radfahrer(in)

rowerzysta(-tka) m (f)

2. Radfahrer pey. coloq. (unterwürfiger Mensch):

Radfahrer(in)

lizus(ka) m (f) pey. coloq.

Radfahrer(in)

sługus m pey. elev.

Se̱e̱fahrer <‑s, ‑> SUST. m

Seefahrer

żeglarz m

Ski̱fahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Skifahrer(in)

narciarz(-rka) m (f)

Bei̱fahrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

1. Beifahrer (im PKW vorn neben dem Fahrer):

Beifahrer(in)

pasażer(ka) m (f)

2. Beifahrer (im Fernlaster):

Beifahrer(in)

drugi kierowca m

sie fährt als Beifahrerin

ona jedzie jako drugi kierowca

3. Beifahrer DEP. (im Autorennsport):

Beifahrer(in)

pilot m

sie ist seine Beifahrerin

ona jest jego pilotem