polaco » alemán

polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

zatrzymanie: sustantivo
zatrzymywać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
zatrzymana: sustantivo
zatrzymany: sustantivo
zatrzymać
zatroskanie: sustantivo
zatrzęsienie: sustantivo
otrzymać: verbo transitivo
utrzymywać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
zmywanie: sustantivo
dotrzymać: verbo intransitivo o transitivo
wstrzymywać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
wytrzymywać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: zatrzymanie , zatrzymywać , zatrzymany , zatrzymana , wytrzymywać , wstrzymywać , dotrzymywać , zmywanie , utrzymywać , otrzymywać , zatrzęsienie , zatroskanie y/e zatrzymać

zatrzymanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] SUST. nt

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

zatrzymanie

Festnahme f

zatrzymanie

Verhaftung f

dokonać zatrzymania podejrzanych

Verdächtige festnehmen

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

zatrzymanie

Einstellung f

zatrzymanie

Stopp m

warunkowe zatrzymanie pracy programu INFORM.

bedingter Programmstopp m

I . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. trans.

II . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich acus. aufhalten

zatrzymywać

absteigen coloq.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatrzymana [zatʃɨmana] SUST. f

zatrzymana → zatrzymany

Véase también: zatrzymany

zatrzymany (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUST. m (f) DER.

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymany (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUST. m (f) DER.

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać form. perf. od zatrzymywać

Véase también: zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

zatrzymywać

stilllegen

zatrzymywać

zum Stillstand bringen

zatrzymywać osobę

anhalten

zatrzymywać silnik, maszynę

abstellen

zatrzymywać silnik, maszynę

ausmachen

zatrzymywać samochód

anhalten

zatrzymywać samochód

stoppen

zatrzymywać program komputerowy

anhalten

zatrzymywać program komputerowy

einstellen

zatrzymywać zadanie [lub polecenie] wydruku INFORM.

einen Druckauftrag anhalten

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

zatrzymywać

festhalten

zatrzymywać podejrzanego

festnehmen

zatrzymywać podejrzanego

verhaften

3. zatrzymywać (przechowywać):

zatrzymywać

behalten

zatrzymaj to dla siebie

behalte das für dich

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

zatrzymywać

aufhalten

zatrzymywać

zurückhalten

II . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. zatrzymywać:

zatrzymywać (stawać)

anhalten

zatrzymywać (stawać)

zum Stillstand kommen

zatrzymywać (osoba)

stehen bleiben

zatrzymywać (samochód)

anhalten

zatrzymywać (samochód)

stoppen

2. zatrzymywać:

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

ausgehen

zatrzymywać (przestawać pracować) (silnik, maszyna)

stoppen

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymywać

sich acus. aufhalten

zatrzymywać

absteigen coloq.

zatrzymałem się w hotelu

ich stieg in einem Hotel ab

zatroskanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zatroskaɲe] SUST. nt elev.

zatroskanie

Kummer m elev.

zatroskanie

Sorge f

zatroskanie

Besorgnis f

zatrzęsienie <gen. ‑ia, sin pl. > [zatʃej̃ɕeɲe] SUST. nt coloq.

zatrzęsienie

Masse f

zatrzęsienie

Unmenge f

zatrzęsienie spraw

eine Masse von Angelegenheiten

zatrzęsienie owoców w sadzie

eine Unmenge von Früchten im Garten

otrzymać [otʃɨmatɕ] form. perf., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> V. trans.

1. otrzymać (dostać):

otrzymać

erhalten

otrzymać

bekommen

otrzymać cios

einen Schlag abbekommen

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

otrzymać coś z czegoś

etw aus etw dat. gewinnen

I . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

utrzymywać konstrukcję, ciężar

halten

utrzymywać konstrukcję, ciężar

tragen

2. utrzymywać (nie wypuścić):

utrzymać łyżkę

einen Löffel [fest] halten

nie mogła utrzymać walizki

sich konnte die Koffer nicht [fest]halten

3. utrzymywać (zachowywać):

utrzymywać porządek, równowagę

aufrechterhalten

utrzymywać porządek, równowagę

bewahren

utrzymywać pokój

erhalten

utrzymywać coś w dobrym stanie

etw in gutem Zustand [o. gut] erhalten

utrzymywać kogoś przy życiu

jdn am Leben erhalten

4. utrzymywać (zachować panowanie):

utrzymać kierownicę

das Lenkrad halten

utrzymać język za zębami coloq.

den Mund halten

utrzymać sekret [lub tajemnicę]

ein Geheimnis bewahren [o. behalten]

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

utrzymywać dom, samochód

unterhalten

utrzymywać urządzenie

instand halten

utrzymywać urządzenie

warten

6. utrzymywać (mieć kontakt):

utrzymywać stosunki

aufrechterhalten

utrzymywać stosunki

unterhalten

utrzymywać korespondencję z kimś

mit jdm im Briefwechsel stehen

utrzymywać stosunki z państwami sąsiednimi

Kontakte zu den Nachbarländern unterhalten

II . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. intr. elev. (twierdzić)

utrzymywać, że...

behaupten, dass ...

III . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

utrzymywać

sich acus. halten

utrzymać się na nogach

sich auf den Beinen halten

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

utrzymywać

sich acus. halten

utrzymywać

bleiben

utrzymywać się przy władzy

an der Macht bleiben

utrzymać się na stanowisku

sich acus. in seiner Stellung behaupten

utrzymywać się przy życiu

am Leben bleiben

utrzymać się na fali

auf der Erfolgswelle reiten

utrzymywać się na afiszu (Theaterstück)

auf dem Spielplan stehen

3. utrzymywać gen. form. imperf. (zarabiać na życie):

utrzymywać się z czegoś

von etw leben

utrzymywać się z czegoś

sich dat. mit etw seinen Lebensunterhalt verdienen

4. utrzymywać:

utrzymywać (nie poddawać się) (wojsko)

sich acus. behaupten

5. utrzymywać:

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

sich acus. halten

utrzymywać (trwać) (pogoda, przyjaźń)

beständig sein

utrzymywać (zwyczaj)

sich acus. erhalten

utrzymywać (zwyczaj)

erhalten bleiben

tutaj to żadna roślina się nie utrzyma

hier hält sich keine Pflanze f

ceny utrzymują się na tym samym poziomie

die Preise mpl halten sich auf dem gleichen Niveau

utrzymywać się w granicach

sich in Grenzen halten

zmywanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zmɨvaɲe] SUST. nt coloq.

zmywanie

Abwasch m

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] form. perf., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> V. trans., intr.

1. dotrzymać elev. (spełnić, co się przyrzekło):

dotrzymać

etw [ein]halten

dotrzymać słowa/obietnicy

sein Wort/Versprechen halten

dotrzymać tajemnicy

ein Geheimnis wahren

dotrzymać tajemnicy

über etw acus. Stillschweigen bewahren

dotrzymać umowy/warunków

einen Vertrag/die Bedingungen einhalten

nie dotrzymać umowy

einen Vetragsbruch begehen escr.

nie dotrzymać umowy

einen Vertrag brechen

dotrzymać komuś kroku

mit jdm Schritt halten

dotrzymać komuś towarzystwa

jdm Gesellschaft leisten

2. dotrzymać coloq. (przechować):

dotrzymać

aufheben

dotrzymać jabłka do zimy

die Äpfel bis zum Winter aufheben

I . wstrzymywać <‑muje; form. perf. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; form. perf. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich acus. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się escr.

Stimmenthaltung f

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

I . wytrzymywać <‑muje; form. perf. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] V. trans.

wytrzymywać ból:

wytrzymywać

aushalten

wytrzymywać

ertragen

wytrzymywać napór

den Drang aushalten

II . wytrzymywać <‑muje; form. perf. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] V. intr.

nie mogę już tego wytrzymać

ich kann das nicht mehr ertragen

nie mogę już tego wytrzymać

ich halte das nicht mehr aus

wytrzymać do końca

bis zum Ende aushalten [o. durchhalten]

nie wytrzymywać krytyki

der Kritik nicht standhalten

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

sich acus. mit jdm/etw nicht messen können

nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś

dem Vergleich mit jdm/etw nicht standhalten [können]

nie wytrzymywać próby czasu

die Probezeit nicht bestehen [o. überdauern]

lód nie wytrzymał, wpadł do wody i utonął

das Eis trug nicht, er brach ein und ertrank

można [lub da się] wytrzymać coloq.

ganz okay coloq.

można [lub da się] wytrzymać coloq.

geht so coloq.

można [lub da się] wytrzymać coloq.

lässt sich aushalten coloq.

nerwy mu nie wytrzymały i zaczął krzyczeć

er konnte sich acus. nicht mehr beherrschen und schrie los

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „zatrzymywanie“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

zatrzymanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zatʃɨmaɲe] SUST. nt

1. zatrzymanie (ograniczenie wolności):

2. zatrzymanie (wstrzymanie działania):

I . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatrzymana [zatʃɨmana] SUST. f

zatrzymana → zatrzymany

Véase también: zatrzymany

zatrzymany (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUST. m (f) DER.

zatrzymany (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SUST. m (f) DER.

zatrzymać [zatʃɨmatɕ]

zatrzymać form. perf. od zatrzymywać

Véase también: zatrzymywać

I . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. zatrzymywać (unieruchamiać):

2. zatrzymywać (ograniczać wolność):

3. zatrzymywać (przechowywać):

4. zatrzymywać (powodować spóźnienie):

II . zatrzymywać <‑muje; form. perf. zatrzymać> [zatʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. zatrzymywać:

2. zatrzymywać:

3. zatrzymywać (mieszkać chwilowo):

zatroskanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zatroskaɲe] SUST. nt elev.

zatrzęsienie <gen. ‑ia, sin pl. > [zatʃej̃ɕeɲe] SUST. nt coloq.

otrzymać [otʃɨmatɕ] form. perf., otrzymywać [otʃɨmɨvatɕ] <‑muje> V. trans.

1. otrzymać (dostać):

2. otrzymać (uzyskać z czegoś):

I . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. utrzymywać (podpierać, dźwigać):

2. utrzymywać (nie wypuścić):

3. utrzymywać (zachowywać):

4. utrzymywać (zachować panowanie):

5. utrzymywać (pokrywać koszty eksploatacji):

6. utrzymywać (mieć kontakt):

II . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. intr. elev. (twierdzić)

III . utrzymywać <‑muje; form. perf. utrzymać> [utʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. utrzymywać (pozostawać w pewnej pozycji):

2. utrzymywać (pozostawać w jakimś stanie):

3. utrzymywać gen. form. imperf. (zarabiać na życie):

4. utrzymywać:

5. utrzymywać:

zmywanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zmɨvaɲe] SUST. nt coloq.

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] form. perf., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> V. trans., intr.

1. dotrzymać elev. (spełnić, co się przyrzekło):

2. dotrzymać coloq. (przechować):

I . wstrzymywać <‑muje; form. perf. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] V. trans.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

II . wstrzymywać <‑muje; form. perf. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] V. v. refl.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

I . wytrzymywać <‑muje; form. perf. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] V. trans.

wytrzymywać ból:

II . wytrzymywać <‑muje; form. perf. wytrzymać> [vɨtʃɨmɨvatɕ] V. intr.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda