Traducciones de „kwezel“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

we·zel <wezel|s> [wezəl] SUST. f

wezel

Wiesel nt

zo bang als een wezel

furchtsam wie ein Hase

kie·zel¹ [kizəl] SUST. nt geen pl.

1. kiezel (grind):

kiezel

Kies m

2. kiezel scheik.:

kiezel

Silizium nt

kweb·bel <kwebbel|s> [kwɛbəl] SUST. m

1. kwebbel (persoon):

kwebbel

Schwatzkopf m

kwebbel

Quasseltante f

2. kwebbel (mond):

kwebbel

Schnabel m

kwebbel

Klappe f pey.

kweek [kwek] SUST. m geen pl.

kweek plantk.

Anbau m

kweek dierk., plantk.

Züchtung f

kweek dierk., plantk.

Zucht f

kweet V.

kweet 3. pers. sing. imperf. van kwijten

Véase también: kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] V. wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

kwijten

sich entledigen +gen.

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

kwe·ken <kweekte, h. gekweekt> [kwekə(n)] V. trans.

1. kweken:

kweken ((planten en gewassen) verbouwen)

züchten

kweken (laten opkomen)

(heran)ziehen

zelf gekweekte groente

selbst gezogene(s) Gemüse nt

2. kweken (nieuwe plantenrassen of dieren):

kweken

züchten

3. kweken:

kweken (doen ontstaan en aanwakkeren: gevoelens)

erzeugen

kweken (doen ontstaan en aanwakkeren: rente, overschot)

erzielen

kweken (doen ontstaan en aanwakkeren: behoeften)

wecken

kweken (doen ontstaan en aanwakkeren: fonds, reserve)

bilden

4. kweken:

kweken (opleiden)

ausbilden

kweken (als komende generatie)

heranbilden

kwe·ten V.

kweten 3. pers. pl. imperf. van kwijten

Véase también: kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] V. wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

kwijten

sich entledigen +gen.

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

kwe·ker <kweker|s> [kwekər] SUST. m

kweker

Züchter m

ge·zel <gezel|len> [ɣəzɛl] SUST. m

1. gezel (makker, reisgenoot):

gezel

Kamerad m

gezel

Gefährte m

2. gezel gesch. (ambacht(elijk)):

gezel

Geselle m

ve·zel <vezel|s> [vezəl] SUST. f

vezel

Faser f

met elke vezel van zijn hart

mit allen Fasern seines Herzens

kunstmatige vezels

Kunstfasern pl.

de vezels van de spieren

die Muskelfasern

Moe·zel [muzəl] SUST. m geen pl. (rivier)

Moezel

Mosel f

kwel·len <kwelde, h. gekweld> [kwɛlə(n)] V. trans.

kwellen

quälen

angst kwelde hem

Angst quälte ihn

iem tot het uiterste kwellen

jdn bis aufs Blut quälen

kwellende onzekerheid

quälende Unsicherheit f

kwellende problemen

drückende Probleme pl.

kwek·ken <kwekte, h. gekwekt> [kwɛkə(n)] V. intr.

1. kwekken (van dieren: eenden, kikvors):

kwekken

quaken

2. kwekken pey.:

kwekken (van mensen)

quatschen

kwekken (sterker)

quasseln

kwet·sen <kwetste, h. gekwetst> [kwɛtsə(n)] V. trans.

1. kwetsen:

kwetsen (verwonden)

verletzen

kwetsen (verwonden)

verwunden

kwetsen (ergens tussen geraken)

quetschen

je hebt je arm gekwetst

du hast dir den Arm verletzt

2. kwetsen (grieven):

kwetsen

verletzen

kwetsen

kränken

hij toonde zich gekwetst door die opmerking

er zeigte sich durch diese Bemerkung gekränkt

grie·zel <griezel|s> [ɣrizəl] SUST. m

1. griezel (afkeer):

griezel

Abscheu f(m)

griezel

Ekel m

een griezel van iem hebben

jdn verabscheuen

2. griezel (engerd):

griezel

eklige(r) [o. ekelhafte(r)] Kerl m

griezel

Ekel nt coloq.

wat een griezel!

was für ein ekliger Kerl! pey.

3. griezel (rilling):

griezel

Schauder m

griezel

Grauen nt

de griezels liepen over mijn rug

ein Schauder lief mir den Rücken hinunter

pak·ezel <pakezel|s> [pɑkezəl] SUST. m

1. pakezel (lastdier):

pakezel

Lastesel m

2. pakezel fig.:

pakezel

Packesel m coloq.

kwak·kel <kwakkel|s> [kwɑkəl] SUST. f bel.

kwakkel

Ente f

kwakkel (in de krant)

Zeitungsente f

kwar·tel <kwartel|s> [kwɑrtəl] SUST. f

kwartel

Wachtel f

dreu·zel <dreuzel|s> SUST. m

1. dreuzel ((in de Harry Potterboeken) iem die niet kan toveren):

dreuzel

Muggel m

2. dreuzel (niet-ingewijde):

dreuzel

Muggel m

dreuzel

Normalsterbliche(r) m