Traducciones de „zdobytej“ en el diccionario polaco » alemán

dobytek <gen. ‑tku, sin pl. > [dobɨtek] SUST. m

dobytek

Hab und Gut nt fig.

dobytek

Habe f elev.

dobytek

Besitz m

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] V. trans.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern coloq.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać DEP.:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] V. v. refl.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acus. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acus. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [zdobɨftsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m (f)

3. zdobywca DEP.:

zdobywca bramki

Torschütze m

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć form. perf. od zdobywać

Véase también: zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] V. trans.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern coloq.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać DEP.:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] V. v. refl.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acus. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acus. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <gen. ‑y, pl. ‑e> [zdobɨtʃ] SUST. f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz gen. pl (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobyczny [zdobɨtʃnɨ] ADJ.

zdobyczny

Beute-

zdobyczny

erbeutet

zdobywczy [zdobɨftʃɨ] ADJ.

zdobywczy

Eroberer-