Traducciones de „zawart“ en el diccionario polaco » alemán

zawał <gen. ‑u, pl. ‑y> [zavaw] SUST. m MED.

zawał

Infarkt m

zawał serca

Herzinfarkt m

mieć zawał

einen Herzinfarkt erleiden

zawada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [zavada] SUST. f

zawada przest:

zawada

Hindernis nt

locuciones, giros idiomáticos:

stać komuś/czemuś na zawadzie

jdm/etw im Wege stehen

zawór <gen. ‑woru, pl. ‑wory> [zavur] SUST. m TÉC.

zawór

Ventil nt

zawór bezpieczeństwa

Sicherheitsventil nt

zawór odcinający

Absperrventil nt

zawrót <gen. ‑rotu, pl. ‑roty> [zavrut] SUST. m

zawroty głowy MED.

Schwindelgefühle ntpl

zaważać <‑ża> [zavaʒatɕ], zaważyć [zavaʒɨtɕ] V. intr. form. perf.

1. zaważać elev. (być znaczącym):

zaważać na czymś

für etw von Bedeutung sein

zaważać na czymś

bei [o. für] etw ausschlaggebend sein

te okoliczności zaważyły na mojej decyzji

diese Umstände mpl waren für meine Entscheidung ausschlaggebend

2. zaważać coloq. (ważyć):

zaważać

wiegen

przy kasie banany zaważyły pół kilograma więcej niż się spodziewałam

an der Kasse wogen die Bananen fpl ein halbes Kilogramm mehr als ich es ewartet hätte

I . zawalać¹ <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. zawalić> [zavalatɕ] V. trans.

1. zawalać (zarzucać czymś):

zawalać

zuschütten

zawalać

bedecken

2. zawalać solo imperf. (tarasować):

zawalać

versperren

3. zawalać coloq. (opóźniać, uniemożliwiać):

zawalać plan, robotę

vermasseln coloq.

zawalać plan, robotę

verbauen coloq.

II . zawalać¹ <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. zawalić> [zavalatɕ] V. v. refl.

zawalać

einstürzen

zawalać

zusammenbrechen

zawaliła się stara kamienica

das alte Wohnhaus nt stürzte ein

locuciones, giros idiomáticos:

świat się komuś zawalił

für jdn ist eine Welt f zusammengebrochen

zawalić [zavalitɕ]

zawalić form. perf. od zawalać

Véase también: zawalać , zawalać

I . zawalać² <‑la> [zavalatɕ] V. trans. form. perf. coloq. (zabrudzić czymś)

zawalać

mit etw beschmutzen [o. verdrecken coloq. ]

buty zawalane błotem

ganz verschlammte Schuhe mpl

II . zawalać² <‑la> [zavalatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (pobrudzić się)

zawalać

sich acus. beschmutzen [o. besudeln pey. ]

I . zawalać¹ <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. zawalić> [zavalatɕ] V. trans.

1. zawalać (zarzucać czymś):

zawalać

zuschütten

zawalać

bedecken

2. zawalać solo imperf. (tarasować):

zawalać

versperren

3. zawalać coloq. (opóźniać, uniemożliwiać):

zawalać plan, robotę

vermasseln coloq.

zawalać plan, robotę

verbauen coloq.

II . zawalać¹ <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. zawalić> [zavalatɕ] V. v. refl.

zawalać

einstürzen

zawalać

zusammenbrechen

zawaliła się stara kamienica

das alte Wohnhaus nt stürzte ein

locuciones, giros idiomáticos:

świat się komuś zawalił

für jdn ist eine Welt f zusammengebrochen

niewart [ɲevart] ADJ.

niewart czegoś

einer S. gen. nicht wert

nic niewart

nichts wert

nic niewart

völlig wertlos