Traducciones de „tucán“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

tukan <gen. ‑a, pl. ‑y> [tukan] SUST. m ZOOL.

tukan

Tukan m

tuman¹ <gen. ‑u, pl. ‑y> [tuman] SUST. m gen. pl elev. (kłęby)

tumany kurzu

Staubwolke f

tuczny [tutʃnɨ] ADJ. AGR.

tuczny

Mast-

turban <gen. ‑u, pl. ‑y> [turban] SUST. m

turban

Turban m

tucz <gen. ‑u, sin pl. > [tutʃ] SUST. m AGR.

tucz (gęsi)

Mast f

tuba <gen. ‑by, pl. ‑by> [tuba] SUST. f

1. tuba (opakowanie: kremu, pasty):

tuba

Tube f

2. tuba (rura do wzmacniania głosu):

tuba

Schalltrichter m

3. tuba MÚS.:

tuba

Tuba f

tuja <gen. tui, pl. tuje> [tuja] SUST. f BOT.

tuja

Lebensbaum m

tuja

Thuja f

tuja

Thuje f

tucznik <gen. ‑a, pl. ‑i> [tutʃɲik] SUST. m AGR.

tucznik

Mastschwein nt

tulipan <gen. ‑a, pl. ‑y> [tulipan] SUST. m BOT.

tulipan

Tulpe f

tumanić <‑ni; imperf. ‑ań> [tumaɲitɕ] V. trans. coloq.

1. tumanić (zwodzić):

tumanić kogoś obietnicami

jdn mit Versprechungen verblenden [o. hinters Licht führen fig. ]

2. tumanić (oszukiwać):

tumanić kogoś

jdn beschwindeln coloq.

tumanić kogoś

jdm blauen Dunst vormachen coloq.

tuczarnia <gen. ‑ni, pl. ‑ie> [tutʃarɲa] SUST. f AGR.

tuczarnia

Mästerei f

tuczarnia świń

Schweinemästerei f

I . tuczyć <‑czy; imperf. tucz form. perf. u‑> [tutʃɨtɕ] V. trans.

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy provb.

wie die Pflege f , so die Erträge f

pańskie oko konia tuczy provb.

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding provb.

2. tuczyć hum. coloq. ludzi:

tuczyć

mästen fig. coloq.

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter f mästete uns immer mit ihren Leckereien fig. coloq.

II . tuczyć <‑czy; imperf. tucz> [tutʃɨtɕ] V. intr. solo imperf.

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten fpl machen dick

locuciones, giros idiomáticos:

kradzione nie tuczy provb.

Gestohlenes nt macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; imperf. tucz> [tutʃɨtɕ] V. v. refl.

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć hum. coloq. (człowiek):

tuczyć

in sich acus. hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

kapcan <gen. ‑a, pl. ‑y> [kaptsan] SUST. m coloq. (niezdara)

kapcan

Tollpatsch m

kapcan

Tölpel m pey.