Traducciones de „szarego“ en el diccionario polaco » alemán

szaro [ʃaro] ADV.

1. szaro (na szary kolor):

szaro pomalować

grau

2. szaro (monotonnie):

szaro mijają dni

die Tage vergehen eintönig

3. szaro (ponuro):

zrobiło się szaro

es trübte sich ein

zrobiło się szaro

es ist trübe geworden

szarawo [ʃaravo] ADV.

szarawo

[leicht] grau

na dworze było szarawo

es graute

szaruga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [ʃaruga] SUST. f

szaruga

Regenwetter nt

szaruga

Sauwetter nt coloq.

szary [ʃarɨ] ADJ.

1. szary (kolor):

szary papier, koperta

grau

istota szara ANAT.

die graue Substanz

2. szary (przeciętny):

szary obywatel

durchschnittlicher Bürger m

szary obywatel

Otto Normalverbraucher m

szara eminencja

graue Eminenz f

na szarym końcu

zu allerletzt

szara strefa

[wirtschaftliche] Grauzone f

3. szary (monotonny):

szary życie

eintönig

szary życie

öde

4. szary (ponury):

szary dzień

trübe

szary dzień

grau

szarża <gen. ‑ży, pl. ‑że> [ʃarʒa] SUST. f

1. szarża (atak):

szarża

Reiterangriff m

2. szarża (stopień wojskowy):

szarża

Dienstgrad m

szarża

Charge f

szarfa <gen. ‑fy, pl. ‑fy> [ʃarfa] SUST. f

szarfa

Schärpe f

szarak <gen. ‑a, pl. ‑i> [ʃarak] SUST. m

1. szarak ZOOL.:

szarak

Feldhase m

2. szarak fig. (przeciętniak):

szarak

Durchschnittsmensch m

szarawy [ʃaravɨ] ADJ.

szarawy

[leicht] grau

szarość <gen. ‑ści, pl. ‑ści> [ʃaroɕtɕ] SUST. f

1. szarość (szary kolor):

szarość

Grau nt

2. szarość sin pl. fig. (monotonia: otoczenia, dni):

szarość

Eintönigkeit f

szarość

Monotonie f

3. szarość sin pl. fig. (brak światła: wieczoru):

szarość

Dämmerung f

I . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] V. trans.

1. szarpać < form. perf. szarpnąć> (ciągnąć):

szarpać za coś

an etw dat. reißen [o. zerren]

szarpać kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

zszarpane nerwy

zerrüttete Nerven mpl

2. szarpać < form. perf. szarpnąć> (rozdzierać):

szarpać materiał, ubranie

zerreißen

II . szarpać <‑pie form. perf. szarpnąć> [ʃarpatɕ] V. impers.

szarpać (wykonywać gwałtowny ruch) (pojazd)

rucken

III . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] V. v. refl.

1. szarpać < form. perf. szarpnąć> (szamotać się):

szarpać

sich acus. herumbalgen coloq.

2. szarpać < form. perf. szarpnąć> (tarmosić):

szarpać się za brodę

sich acus. am Bart zerren

3. szarpać (dokuczać sobie nawzajem):

mąż szarpie się z żoną

der Mann und seine Frau quälen sich gegenseitig

4. szarpać fig. coloq. (martwić się):

szarpać

sich acus. herumplagen coloq.

5. szarpać fig. coloq. (harować):

szarpał się, by utrzymać rodzinę

er schuftete sich ab, um seine Familie zu unterhalten coloq.

I . szarzeć <‑eje form. perf. z‑> [ʃaʒetɕ] V. intr.

szarzeć (przybierać szarą barwę) (las, niebo)

grau werden

II . szarzeć <‑eje form. perf. z‑> [ʃaʒetɕ] V. impers. (świtać, zmierzchać)

szarzeje

es dämmert

szarada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [ʃarada] SUST. f

szarada

Scharade f

szarada

Silbenrätsel nt

szaleć <‑eje> [ʃaletɕ] V. intr.

1. szaleć (wariować):

szaleć

verrückt werden coloq.

szaleć z rozpaczy

vor Verzweiflung rasen

2. szaleć coloq. (hulać):

szaleć

ausgelassen sein

szaleć

[herum]toben

3. szaleć coloq. (przepadać):

szaleć za kimś/czymś

in jdn/etw vernarrt sein

szaleć za kimś/czymś

an jdm/etw einen Narren gefressen haben fig. coloq.

4. szaleć coloq. (robić nadgorliwie):

szaleć z porządkami/zakupami

es mit der Ordnung/mit den Einkäufen übertreiben

5. szaleć coloq. (jeździć z pasją):

szaleć na nartach/drogach

leidenschaftlich Ski fahren/Auto fahren

6. szaleć:

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

wüten

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

toben

szambo <gen. ‑ba, pl. ‑ba> [ʃambo] SUST. nt

szambo

Faulbehälter m

szarpie SUST.

Entrada creada por un usuario

szarpie nt MED.

Scharpie f