Traducciones de „sprachbar“ en el diccionario polaco » alemán

spracowany [spratsovanɨ] ADJ.

spracowany człowiek:

spracowany

abgearbeitet

spracowany dłonie

abgearbeitete [o. schwielige] Hände fpl

spraszać <‑sza; form. perf. sprosić> [spraʃatɕ] V. trans.

spraszać gości

viele Gäste einladen

I . sprawiać <‑ia> [spravjatɕ], sprawić [spravitɕ] form. perf. V. trans.

1. sprawiać (powodować):

sprawiać ból, kłopot

bereiten

sprawiać ból, kłopot

verursachen

sprawiać przykrość, radość

bereiten

sprawiać przykrość, radość

machen

sprawić niespodziankę

für Überraschung sorgen

przypadek sprawił, że...

der Zufall m wollte es, dass ...

sprawiać dobre/złe wrażenie

einen guten/schlechten Eindruck hinterlassen

2. sprawiać elev. (kupować):

sprawić sobie coś

sich acus. etw besorgen

II . sprawiać <‑ia> [spravjatɕ], sprawić [spravitɕ] form. perf. V. v. refl. (działać, sprawować się)

dobrze/źle się sprawiać (człowiek)

sich acus. gut/schlecht führen

dobrze/źle się sprawiać (silnik)

gut/schlecht funktionieren

sprasować [sprasovatɕ] form. perf., sprasowywać [sprasovɨvatɕ] <‑owuje; imperf. ‑owuj> V. trans. TÉC.

sprasować

pressen

I . sprawdzać <‑dza form. perf. sprawdzić> [spravdzatɕ] V. trans.

1. sprawdzać (kontrolować):

sprawdzać paszport

kontrollieren

sprawdzać zabezpieczenia

[über]prüfen

sprawdzać ważność

die Gültigkeit überprüfen

2. sprawdzać (odszukiwać wartość, znaczenie):

sprawdzać wyraz w słowniku

ein Wort im Wörterbuch nachschlagen

sprawdzać cenę w katalogu

den Preis im Katalog nachprüfen

II . sprawdzać <‑dza form. perf. sprawdzić> [spravdzatɕ] V. v. refl.

1. sprawdzać:

sprawdzać (spełniać się) (oczekiwania, przewidywania)

eintreten

sprawdzać (spełniać się) (oczekiwania, przewidywania)

sich acus. bewahrheiten

2. sprawdzać:

sprawdzać (okazywać się przydatnym) (człowiek, przedmiot)

zuverlässig [o. nützlich] sein

I . sprawować <‑awuje> [spravovatɕ] V. trans. elev. (spełniać funkcję)

sprawować urząd

innehaben

sprawować urząd

bekleiden elev.

sprawować władzę

regieren

sprawować władzę

herrschen

II . sprawować <‑awuje> [spravovatɕ] V. v. refl. (zachowywać się)

sprawować

sich acus. führen

sprawować

sich acus. benehmen

dobrze się sprawować

sich acus. anständig betragen

sprayować V. intr.

sprayować

sprayen