Traducciones de „spoorweg“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Norweg (-eżka) <gen. ‑a, pl. ‑owie [lub ‑edzy]> [norvek] SUST. m (f)

Norweg (-eżka)

Norweger(in) m (f)

spodek <gen. ‑dka, pl. ‑dki> [spodek] SUST. m

spodek

Untertasse f

spodek

Untersatz m

spoiwo <gen. ‑wa, pl. ‑wa> [spoivo] SUST. nt

1. spoiwo elev.:

spoiwo

Bindemittel nt

religia to spoiwo społeczności

die Religion f ist das Bindemittel nt der Gesellschaft

2. spoiwo TÉC.:

spoiwo

Bindemittel nt

spoiwo budowlane

Baubindemittel nt

społem [spowem] ADV. przest (razem)

społem

gemeinsam

społem

miteinander

dworzanie społem poszli do pana

die Höflinge mpl gingen gemeinsam zum Herrn

spora <gen. ‑ry, pl. ‑ry> [spora] SUST. f

1. spora BOT.:

spora

Spore f

2. spora ZOOL.:

spora

Spore f

sporny [spornɨ] ADJ.

sporny

strittig

sporny

Streit-

strony sporne

streitende Parteien fpl

postępowanie sporne, sprawa sporna DER.

Rechtsstreit m

postępowanie sporne, sprawa sporna DER.

Streitsache f

I . sporo [sporo] ADV. (wiele)

sporo

recht viel

sporo

ziemlich viel coloq.

Marta jest sporo starsza ode mnie

Marta f ist einiges älter als ich

zimą sporo jeździłem na nartach

im Winter war ich häufig Ski fahren

II . sporo [sporo] PRON. (opp: trochę)

sporo

eine Menge f

sporo ludzi

eine Menge Leute

w tym artykule jest sporo racji

an diesem Aufsatz ist viel Wahres nt dran

sport <gen. ‑u, pl. ‑y> [sport] SUST. m

sport

Sport m

sport rekreacyjny

Breitensport m

sport rekreacyjny

Massensport m

sport wyczynowy

Leistungssport m

uprawiać sport

Sport treiben

robić coś dla sportu fig.

etw aus Spaß an der Freude machen

spory [sporɨ] ADJ.

spory

gehörig

spory

beträchtlich

spowić

spowić form. perf. od spowijać

Véase también: spowijać

I . spowijać <‑wija; imperf. ‑wij; form. perf. spowić> [spovijatɕ], spowinąć form. perf. V. trans. (zakryć, owinąć)

spowijać

einhüllen

spowijać

einwickeln

człowiek spowity w szal

in einen Schal gehüllter Mensch m

mgła spowiła drogę

die Straße f war in Nebel gehüllt

II . spowijać <‑wija; imperf. ‑wij; form. perf. spowić> [spovijatɕ], spowinąć form. perf. V. v. refl. (zakrywać się)

spowijała się w atłasy

sie kleidete sich acus. in Atlasgewänder

pola spowiły się mgłą

die Felder ntpl waren nebelverhangen