Traducciones de „schreklich“ en el diccionario polaco » alemán

I . schronić <‑ni; imperf. ‑oń> [sxroɲitɕ] V. trans. form. perf.

schronić

verstecken

schronić

verbergen

schronić

Unterschlupf bieten

locuciones, giros idiomáticos:

nie mieć gdzie głowy schronić

keinen Unterschlupf haben

nie mieć gdzie głowy schronić

heimatlos sein

II . schronić <‑ni; imperf. ‑oń> [sxroɲitɕ] V. v. refl.

schronić form. perf. od chronić

locuciones, giros idiomáticos:

schronić się pod czyjeś skrzydła

sich unter jds Fittiche begeben

Véase también: chronić

I . chronić <‑ni; imperf. chroń> [xroɲitɕ] V. trans. (zabezpieczać, strzec)

chronić

[be]schützen

chronić kogoś/coś przed kimś/czymś

jdn/etw vor jdm/etw schützen

chronić kogoś/coś od czegoś

jdn/etw gegen etw schützen

obiekt chroniony

bewachtes Objekt nt

II . chronić <‑ni; imperf. chroń> [xroɲitɕ] V. v. refl.

1. chronić < form. perf. s‑> (kryć się):

chronić się przed kimś/czymś

sich acus. vor jdm/etw verstecken [o. verbergen]

2. chronić (strzec się):

chronić się przed czymś [lub od czegoś]

sich acus. vor [o. gegen] etw schützen

I . schrzaniać <‑nia; imperf. ‑niaj> [sxʃaɲatɕ], schrzanić [sxʃaɲitɕ] form. perf. V. trans. coloq.

1. schrzaniać solo perf. (spartaczyć):

schrzaniać

verpfuschen coloq.

schrzaniać

verbocken coloq.

schrzaniać sprawę

eine Sache verbocken

schrzaniać robotę

eine Arbeit verpfuschen

2. schrzaniać gen. form. imperf. (uciekać):

schrzaniać

abhauen coloq.

schrzaniać

sich acus. verkrümeln [o. verdrücken] coloq.

schrzaniać

sich acus. dünne machen [o. verdünnisieren]

schrzaniać

sich acus. verpissen pey. coloq.

schrzaniaj stąd!

hau ab! coloq.

schrzaniaj stąd!

verpiss dich! pey. coloq.

II . schrzaniać <‑nia; imperf. ‑niaj> [sxʃaɲatɕ], schrzanić [sxʃaɲitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. schrzaniać solo perf. (zepsuć się):

schrzaniać

den Geist aufgeben coloq.

schrzaniło mi się radio

mein Radio nt hat den Geist aufgegeben

2. schrzaniać solo perf.:

spaść

‘runterfallen coloq.

spaść

plumpsen coloq.

schrzanił się ze stołu

er ist vom Tisch geplumpst

3. schrzaniać solo imperf. (uciekać):

schrzaniać

abhauen coloq.

schrzaniać

sich acus. verkrümeln [o. verdrücken] coloq.

schrzaniać

sich acus. dünne machen [o. verdünnisieren]

schrzaniać

sich acus. verpissen pey. coloq.

I . schylać <‑la; imperf. ‑aj> [sxɨlatɕ], schylić [sxɨlitɕ] form. perf. V. trans.

schylać gałęzie

neigen

schylać głowę

beugen

schylać głowę

senken

II . schylać <‑la; imperf. ‑aj> [sxɨlatɕ], schylić [sxɨlitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. schylać (człowiek):

schylać

sich acus. bücken

schylać

sich acus. niederbeugen elev.

2. schylać (drzewo):

schylać

sich acus. neigen