Traducciones de „rymami“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

rymarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [rɨmaʃ] SUST. m

rymarz

Sattler(in) m (f)

rymarski [rɨmarski] ADJ.

rymarski

Sattler-

usługi rymarskie

Dienste mpl eines Sattlers

rymopis <gen. ‑a, pl. ‑y [lub ‑owie]> [rɨmopis] SUST. m hum. elev. (poeta)

rymopis

Versemacher m pey.

rymopis

Verseschmied m pey. lub hum.

origami [origami] SUST. nt inv. ARTE

origami

Origami nt

grymasy [grɨmasɨ] SUST.

grymasy pl. < gen. pl. ‑sów> coloq.:

grymasy

Grimassen fpl

charakterystyczne grymasy twarzy

charakterisitsche Grimassen des Gesichts

grymasy niezadowolenia

Grimasse der Unzufriedenheit

dziecięce grymasy

Kindergrimassen fpl

rymnąć¹ <‑nie> [rɨmnoɲtɕ] V. intr. form. perf. coloq. (upaść)

rymnąć

hinfallen

rymnąć

hinstürzen

rymnąć

hinplumpsen coloq.

rymnąć

hinknallen coloq.

dziecko rymnęło na podłogę

das Kind nt plumpste auf den Boden

rymesa <gen. ‑sy, sin pl. > [rɨmesa] SUST. f EKON

rymesa

Rimesse f

gurami [gurami] SUST. nt lub f inv. ZOOL.

gurami

Gurami m

salami [salami] SUST. nt inv.

1. salami (wędlina):

salami

Salami f

2. salami (rodzaj sera):

salami

eine Hartkäsesorte

pryma <gen. ‑my, pl. ‑my> [prɨma] SUST. f MÚS.

pryma

Prime f

grymas <gen. ‑u, pl. ‑y> [grɨmas] SUST. m

1. grymas (mina: bólu, złości):

grymas

Grimasse f

2. grymas pl. (kaprysy):

grymas

Launen fpl

prymas <gen. ‑a, pl. ‑owie [lub ‑i]> [prɨmas] SUST. m REL.

prymas

Primas m

prymat <gen. ‑u, sin pl. > [prɨmat] SUST. m elev.

prymat

Primat m lub nt elev.

prymat

Vorrang m

prymat czegoś nad czymś

Primat von etw über etw dat. elev.

prymat prawa Wspólnoty [lub wspólnotowego] DER., UE

Vorrang m des Gemeinschaftsrechtes

prymat ustawy DER.

Gesetzesvorrang m

I . rym <gen. ‑u, pl. ‑y> [rɨm] SUST. m

rym LIT.:

rym

Reim m

locuciones, giros idiomáticos:

rymy częstochowskie

Reimerei f

rymy częstochowskie

Knittelvers m

mówić do rymu

reimen

II . rym [rɨm] INTERJ. coloq. (odgłos upadku)

rym

bums

mamić <‑mi; form. perf. o‑ [lub z‑]> [mamitɕ] V. trans. elev.

mamić kogoś obietnicami

jdn mit Versprechungen verblenden [o. täuschen]

omamić

irreführen

omamić

täuschen

rymy [rɨmɨ] SUST.

rymy pl. < gen. pl. ‑mów> elev.:

rymy

Reime mpl

pisać rymy

Reime schreiben

ryms [rɨms] INTERJ.

ryms → rym

Véase también: rym

I . rym <gen. ‑u, pl. ‑y> [rɨm] SUST. m

rym LIT.:

rym

Reim m

locuciones, giros idiomáticos:

rymy częstochowskie

Reimerei f

rymy częstochowskie

Knittelvers m

mówić do rymu

reimen

II . rym [rɨm] INTERJ. coloq. (odgłos upadku)

rym

bums

I . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] form. perf. V. trans. elev.

omamiać

irreführen

omamiać

betören

omamiła go kuszącymi obietnicami

sie betörte ihn mit verlockenden Versprechungen

II . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] form. perf. V. v. refl. elev.

omamiać

sich acus. täuschen [o. blenden] lassen

nie dać się omamić komplementami

sich nicht von Komplimenten täuschen lassen

zmamić <‑mi> [zmamitɕ] V. trans. form. perf. elev.

1. zmamić (wprowadzić w błąd):

zmamić

trügen

zmamić

irreführen

2. zmamić (zwabić):

zmamić

anlocken