Traducciones de „romansów“ en el diccionario polaco » alemán

romansowy [romaw̃sovɨ] ADJ.

1. romansowy LIT.:

romansowy

romanhaft

romansowy charakter poezji

romanhafter Charakter m der Poesie

2. romansowy coloq. (dotyczący romansu):

romansowy

Liebes-

romansowy weekend coloq.

romantisches Wochenende nt

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] V. intr.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

romansik <gen. ‑u, pl. ‑i> [romaw̃ɕik] SUST. m coloq.

romansik dim. od romans

romansik

Romanze f

romansik

kurze Liebesbeziehung f

romansik

Liebesabenteuer nt

Véase también: romans

romans <gen. ‑u, pl. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] SUST. m

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre f [o. Affaire f ]

romans

[Liebes]verhältnis nt

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans coloq.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT., MÚS.

Romanze f

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romans <gen. ‑u, pl. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] SUST. m

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre f [o. Affaire f ]

romans

[Liebes]verhältnis nt

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans coloq.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT., MÚS.

Romanze f

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romanista (-tka) <gen. ‑ty, pl. ‑iści> [romaɲista] SUST. m (f)

1. romanista (specjalista w dziedzinie romanistyki):

romanista (-tka)

Romanist(in) m (f)

2. romanista (nauczyciel języka francuskiego):

romanista (-tka)

Französischlehrer(in) m (f)

3. romanista coloq. (student romanistyki):

romanista (-tka)

Romanistikstudent(in) m (f)

poromansować [poromaw̃sovatɕ]

poromansować form. perf. od romansować

Véase también: romansować

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] V. intr.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

I . romanizować <‑zuje; imperf. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] V. intr.

1. romanizować elev.:

romanizować

romanisieren

2. romanizować HIST.:

romanizować

romanisieren

II . romanizować <‑zuje; imperf. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] V. v. refl.

1. romanizować elev.:

romanizować

sich romanisieren

2. romanizować HIST.:

romanizować

sich romanisieren

romański [romaj̃ski] ADJ. ARTE

romański architektura, styl, język

romanisch

romański cywilizacja, pismo

römisch

romanizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, pl. ‑y> [romaɲism] SUST. m

1. romanizm LING.:

romanizm

Romanismus m

w tekście jest wiele romanizmów

der Text enthält viele Romanismen

2. romanizm sin pl. ARTE:

romanizm

Romanismus m

romantyk¹ <gen. ‑a, pl. ‑ycy> [romantɨk] SUST. m

romantyk FILOS., LIT., ARTE

Romantiker(in) m (f)

romanca <gen. ‑cy, pl. ‑ce> [romantsa] SUST. f

1. romanca LIT.:

romanca

Romanze f

2. romanca MÚS.:

romanca

Romanze f

romansidło <gen. ‑ła, pl. ‑ła> [romaw̃ɕidwo] SUST. nt pey. coloq. (powieść)

romansidło

Schundroman m

popularne romansidło

beliebter Schundroman

romantyka <gen. ‑ki, sin pl. > [romantɨka] SUST. f elev.

romantyka

Romantik f

romantyzm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [romantɨsm] SUST. m

1. romantyzm:

romantyzm FILOS., LIT., ARTE

Romantik f

2. romantyzm elev. (uczuciowość):

romantyzm

Romantik f

romantyzm

Gefühlsbetontheit f

romanistyka <gen. ‑ki, sin pl. > [romaɲistɨka] SUST. f

romanistyka

Romanistik f

studiować romanistykę

Romanistik studieren

romansopisarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [romaw̃sopisaʃ] SUST. m przest

romansopisarz

Romancier m