Traducciones de „piochant“ en el diccionario polaco » alemán

ukochana [ukoxana] SUST. f

ukochana → ukochany

Véase también: ukochany , ukochany

ukochany² (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [ukoxanɨ] SUST. m (f) adjetvl. elev. (osoba)

ukochany (-na)

Geliebte(r) mf

mój ukochany

mein Geliebter m

ukochany¹ [ukoxanɨ] ADJ.

ukochany córka, syn:

ukochany

geliebt

ukochany¹ [ukoxanɨ] ADJ.

ukochany córka, syn:

ukochany

geliebt

ukochanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [ukoxaɲe] SUST. nt elev.

1. ukochanie sin pl. (rozmiłowanie w czymś):

ukochanie

Liebe f

ukochanie muzyki

die Liebe zur Musik

2. ukochanie (osoba):

ukochanie

[große] Liebe f

moje ukochanie

meine große Liebe

zakochana [zakoxana] SUST. f

zakochana → zakochany

Véase también: zakochany , zakochany

zakochany² (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [zakoxanɨ] SUST. m (f) adjetvl.

zakochany (-na)

Verliebte(r) mf

locuciones, giros idiomáticos:

zakochany po uszy

bis über beide Ohren verliebt

zakochany po uszy

unsterblich verliebt

zakochany¹ [zakoxanɨ] ADJ.

zakochany w kimś/czymś

in jdn/etw verliebt [o. verknallt coloq. ]

zakochani [zakoxaɲi] SUST.

zakochani pl. < gen. pl. ‑nych> adjetvl.:

zakochani

Verliebte(n) pl.

zakochany¹ [zakoxanɨ] ADJ.

zakochany w kimś/czymś

in jdn/etw verliebt [o. verknallt coloq. ]

kochanek <gen. ‑nka, pl. ‑nkowie> [koxanek] SUST. m

kochanek

Liebhaber m

kochanek

Geliebte(r) m

kochanek

Lover m

kochanek

Buhle m przest

mieć kochanka

einen Geliebten haben

kochanie <gen. ‑ia, sin pl. > [koxaɲe] SUST. nt coloq.

1. kochanie (uczucie):

kochanie

Lieben

nie wiem, czy to przyjaźń czy kochanie

ich weiß nicht, ist es Freundschaft f oder Liebe f

2. kochanie (kochana osoba):

kochanie!

Liebling m !

kochanie!

Schatz m !

kochanka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [koxanka] SUST. f

kochanka

Geliebte f

miał wiele kochanek

er hatte viele Geliebte

zakochanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zakoxaɲe] SUST. nt elev.

zakochanie

Verliebtheit f

pierwsze zakochanie

die erste Verliebtheit

piołun <gen. ‑u, pl. ‑y> [pjowun] SUST. m

1. piołun BOT.:

piołun

Wermut m

2. piołun sin pl. (napar):

piołun

Wermut[wein] m

3. piołun sin pl. fig. (gorycz):

piołun

Bitterkeit f

piorun <gen. ‑a, pl. ‑y> [pjorun] SUST. m

piorun

Blitz m

uderzenie pioruna

Blitzschlag m

burza z piorunami

Gewitter nt

piorunem coloq.

wie der Blitz coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

niech go piorun trzaśnie! coloq.

der Schlag m soll ihn treffen! coloq.

do stu piorunów coloq.

zum Donnerwetter coloq.

ciskać [lub rzucać] pioruny

Flüche ausstoßen

jak rażony piorunem

wie vom Blitz getroffen