Traducciones de „odrzuceniem“ en el diccionario polaco » alemán

porzucenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [poʒutseɲe] SUST. nt elev.

porzucenie

Verlassen nt

porzucenie

Aufgabe f

porzucenie mienia DER.

Abtretung f

odrzucać <‑ca> [odʒutsatɕ], odrzucić [odʒutɕitɕ] V. trans. form. perf.

1. odrzucać:

odrzucać (usuwać na bok)

wegwerfen

odrzucać (dyskwalifikować)

zurückweisen

odrzucać (dyskwalifikować)

nicht berücksichtigen

odrzucać troski na bok

Sorgen beiseite schieben [o. verdrängen]

2. odrzucać (podawać):

odrzucać piłkę

zurückwerfen

odrzucać piłkę

zurückschlagen

3. odrzucać (nie przyjmować):

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

ablehnen

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

zurückweisen

4. odrzucać (nie akceptować):

odrzucać warunki, wniosek

ablehnen

odrzucać warunki, wniosek

abweisen

odrzucać artykuł, książkę

ablehnen

odrzutowiec <gen. ‑wca, pl. ‑wcy> [odʒutovjets] SUST. m AERO.

odrzutowiec

Düsenflugzeug nt

odroczenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [odrotʃeɲe] SUST. nt

1. odroczenie DER.:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung f

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung f

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub m

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung f

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie MILIT.:

odroczenie

Zurückstellung f

odrodzenie <gen. ‑ia, sin pl. > [odrodzeɲe] SUST. nt

1. odrodzenie elev. (odnowa):

odrodzenie

Wiedergeburt f

odrodzenie

Neugeburt f elev.

odrodzenie

Erneuerung f

2. odrodzenie FILOS., LIT., ARTE:

Odrodzenie

Renaissance f

odręcznie [odrentʃɲe] ADV.

odręcznie

manuell

odręcznie

handgearbeitet

odręcznie

handschriftlich

formularz wypełniony odręcznie

mit der Hand [o. handschriftlich] ausgefülltes Formular

odrzynek <gen. ‑nka, pl. ‑nki> [odʒɨnek] SUST. m coloq. (skrawek)

odrzynek

Schnipsel nt lub m

odrzynek

abgeschnittener Fetzen m

odrzynek

Schnitzel nt lub m

odrzynek materiału

Stoffschnipsel m lub nt

odrzec się² [odʒets ɕe]

odrzec się form. perf. od odrzekać się

podrzucać <‑ca> [podʒutsatɕ], podrzucić [podʒutɕitɕ] V. trans. form. perf.

1. podrzucać (rzucić w górę):

podrzucać piłkę

hochwerfen

podrzucać głową

dribbeln

kogoś aż podrzuca

jd geht in die Höhe

2. podrzucać (dorzucić):

podrzucić drzewa/węgla do ognia

Holz/Kohle nachlegen

3. podrzucać (podsuwać ukradkiem):

podrzucić komuś coś

jdm etw unterschieben [o. unterjubeln coloq. ]

4. podrzucać coloq. (podwozić):

podrzucić kogoś [do domu/szkoły]

jdn mit seinem Auto [nach Hause/in die Schule] fahren

5. podrzucać coloq. (dostarczać):

podrzucać komuś książkę

jdm ein Buch bringen

6. podrzucać coloq. (proponować):

podrzucać pomysł

eine Idee anbringen

odróżnienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [odruʒɲeɲe] SUST. nt

w odróżnieniu od kogoś/czegoś

im Unterschied zu jdm/etw

odrętwienie <gen. ‑ia, sin pl. > [odrentfjeɲe] SUST. nt

1. odrętwienie (obojętność):

odrętwienie

Unempfindlichkeit f

odrętwienie

Lethargie f

popaść w odrętwienie

in Lethargie verfallen

2. odrętwienie MED.:

odrętwienie

Erstarrung f

odrębnie [odrembɲe] ADV.

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

odrapaniec <gen. ‑ańca, pl. ‑ańcy> [odrapaɲets] SUST. m

1. odrapaniec pey. coloq. (obdartus):

odrapaniec

Penner(in) m (f) pey. coloq.

odrapaniec

zerlumpter Kerl m

2. odrapaniec (zniszczony przedmiot):

odrapaniec

abgenutzter Gegenstand m

odrapańce

Plunder m pey. coloq.

odrapańce

Krempel m pey. coloq.

powinniśmy juz dawno wyrzucić te obdrapańce

wir hätten diesen Plunder schon lange wegwerfen sollen pey. coloq.

podscenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [potstseɲe] SUST. nt TEAT.

podscenie

Orchesterraum m