Traducciones de „narew“ en el diccionario polaco » alemán

narów <gen. narowu, pl. narowy> [naruf] SUST. m gen. pl (zły nawyk)

narów

Unart f

klacz z narowami

störrische Stute f

wbrew [vbref] PREP. +dat.

wbrew

entgegen dat.

wbrew

trotz gen.

wbrew

zuwider dat.

wbrew zasadom

gegen die Prinzipien

wbrew zasadom

den Prinzipien zum Trotz

wbrew zakazom

den Verboten zuwider

wbrew prawu

widerrechtlich

wbrew przepisom

vorschriftswidrig

wbrew zdrowemu rozsądkowi

dem gesunden Menschenverstand zuwider

wbrew moim oczekiwaniom

entgegen meinen Erwartungen

wbrew przewidywaniom

wider Erwarten

wbrew czyjejś woli

gegen jds Willen

wbrew sobie

wider Willen

wbrew sobie

widerwillig

wbrew wszystkiemu

trotz alledem [o. allem]

naraz [naras] ADV.

1. naraz (nagle):

naraz otworzyć się

plötzlich

2. naraz (jednocześnie):

naraz

auf einmal

naraz

gleichzeitig

wszyscy naraz

alle auf einmal [o. zusammen]

naród <gen. ‑rodu, pl. ‑rody> [narut] SUST. m

1. naród (grupa etniczna):

naród

Nation f

naród

Volk nt

naród polski

das polnische Volk

klękajcie narody!

zum Niederknien!

2. naród (populacja kraju):

naród

Volk nt

naród

Nation f

3. naród (organizacja):

Narody Zjednoczone

die Vereinten Nationen pl.

narty [nartɨ] SUST.

narty pl. < gen. pl. nart> coloq. (narciarstwo):

narty

Skifahren nt

narty

Skiurlaub m

na ferie jedziemy na narty

in den Ferien fahren wir in den Skiurlaub

narta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [narta] SUST. f

narta

Ski m

narta

Schi m

jeździć na nartach

Ski laufen

narty biegowe/wodne/zjazdowe

Langlauf-/Wasser-/Abfahrtsskier mpl

I . narowić <narowi; imperf. narów; form. perf. z‑> [narovitɕ] V. intr.

narowić

bocken

II . narowić <narowi; imperf. narów; form. perf. z‑> [narovitɕ] V. v. refl.

narowić

störrisch [o. bockig] werden

klacz się znarowiła

die Stute f wurde störrisch

ostrew <gen. ‑rwi, pl. ‑rwie> [ostref] SUST. f AGR.

ostrew

Leiterbaum m

narcyz <gen. ‑a, pl. ‑y> [nartsɨs] SUST. m

1. narcyz BOT.:

narcyz

Narzisse f

2. narcyz (człowiek):

narcyz

Narziss m

narośl <gen. ‑i, pl. ‑a> [naroɕl] SUST. f

narośl

Beule f

narośl

Knoten m

narośl

Auswuchs m

narośl

Geschwulst f

gruba narośl

großer Auswuchs

narwal <gen. ‑a, pl. ‑e> [narval] SUST. m ZOOL.

narwal

Narwal m

narada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [narada] SUST. f

narada

Beratung f

narada

Besprechung f

odbywać naradę nad czymś

eine Besprechung [o. Beratung] über etw acus. haben [o. abhalten]

odbywać naradę nad czymś

über etwas beraten

narada z kimś

Beratung [o. Besprechung] mit jdm

naraić [naraitɕ] form. perf., narajać [narajatɕ] <‑ja; imperf. ‑jaj> V. trans. coloq. (polecić coś, kogoś)

naraić kogoś

empfehlen

naraić coś

zuschanzen coloq.

naraił mu dobry interes

er hat ihm ein gutes Geschäft zugeschanzt

naroże <gen. ‑ża, pl. ‑ża> [naroʒe] SUST. nt elev.

naroże

Ecke f

naroże kamienicy

Hausecke f

naroże dachu

Grat m

narwać [narvatɕ]

narwać form. perf. od rwać

Véase también: rwać

I . rwać <rwie; imperf. rwij> [rvatɕ] V. trans.

1. rwać < form. perf. ze‑> <[lub na‑]> (zrywać):

rwać kwiaty, owoce

pflücken

2. rwać < form. perf. wy‑> (wyrywać):

rwać zęby

ziehen

rwać sobie włosy z głowy

sich dat. die Haare raufen

3. rwać < form. perf. po‑>:

rwać

zerreißen

rwać list

zerreißen

II . rwać <rwie; imperf. rwij> [rvatɕ] V. intr., impers.

1. rwać:

rwać (boleć) (ząb, stawy)

schmerzen

2. rwać coloq. (pędzić):

rwać

rasen coloq.

III . rwać <rwie; imperf. rwij> [rvatɕ] V. v. refl.

1. rwać:

rwać (drzeć się) (tkanina)

[zer]reißen

2. rwać:

rwać (być przerywanym) (głos, wątek)

abbrechen

3. rwać (bardzo chcieć czegoś):

rwać się do walki/pracy

auf den Kampf/die Arbeit brennen [o. scharf sein coloq. ]

narząd <gen. ‑u, pl. ‑y> [naʒont] SUST. m BIOL.

narząd

Organ nt

narządy płciowe

Geschlechtsorgane ntpl

narząd mowy

Sprechorgan nt

narząd słuchu

Hörorgan nt

narzut <gen. ‑u, pl. ‑y> [naʒut] SUST. m

1. narzut TÉC.:

narzut

Bewurf m

2. narzut COM.:

z narzutem

mit Aufschlag