Traducciones de „egnen“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

egzema <gen. ‑my, sin pl. > [egzema] SUST. f MED.

egzema

Ekzem nt

chorować na egzemę

an einem Ekzem leiden

legnąć [legnoɲtɕ]

legnąć → lec

Véase también: lec

lec <legnie> [lets] V. intr. form. perf. elev.

1. lec (położyć się):

lec

sich acus. [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < form. perf. po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec fig. (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt f versank in Schutt und Asche

zegnać [zegnatɕ]

zegnać form. perf. od zganiać

Véase también: zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] V. trans. form. perf. coloq. (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] V. v. refl. form. perf. (zmęczyć się)

zganiać

sich dat. die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; form. perf. zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] V. trans.

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen

I . żegnać¹ <‑na; form. perf. po‑> [ʒegnatɕ] V. trans.

żegnać kogoś

jdn verabschieden

II . żegnać¹ <‑na; form. perf. po‑> [ʒegnatɕ] V. intr.

żegnaj!

leb wohl!

III . żegnać¹ <‑na; form. perf. po‑> [ʒegnatɕ] V. v. refl.

żegnać się z kimś

sich acus. von jdm verabschieden

żegnać się z kimś

von jdm Abschied nehmen

locuciones, giros idiomáticos:

żegnać się ze światem elev.

aus dem Leben scheiden

bagnet <gen. ‑u, pl. ‑y> [bagnet] SUST. m MILIT.

bagnet

Bajonett nt

bagnet

Seitengewehr nt

magnes <gen. ‑u, pl. ‑y> [magnes] SUST. m t. fig.

magnes

Magnet m

dla czytelników magnesem jest nazwisko autora

der Name m des Autors ist ein Magnet für die Leser

magnez <gen. ‑u, sin pl. > [magnes] SUST. m QUÍM.

magnez

Magnesium nt

sygnet <gen. ‑u, pl. ‑y> [sɨgnet] SUST. m

sygnet

Siegelring m