Traducciones de „abzielender“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

dzielenie <gen. ‑nia, sin pl. > [dʑeleɲe] SUST. nt MAT.

dzielenie

Division f

dzielenie

Teilung f

znak dzielenia

Bruchstrich m

zieleniec <gen. ‑leńca, pl. ‑leńce> [ʑeleɲets] SUST. m elev. (skwer)

zieleniec

Grünanlage f

zieleniec

Grünfläche f

zielenieć <‑ieje> [ʑeleɲetɕ] V. intr.

1. zielenieć < form. perf. z‑> (stawać się zielonym):

zielenieć

grün werden

2. zielenieć (mieć zielony kolor):

zielenieć

grün [durch]schimmern

zzielenieć z zazdrości

vor Neid gelb werden

zzielenieć [zʑeleɲetɕ]

zzielenieć form. perf. od zielenieć

Véase también: zielenieć

zielenieć <‑ieje> [ʑeleɲetɕ] V. intr.

1. zielenieć < form. perf. z‑> (stawać się zielonym):

zielenieć

grün werden

2. zielenieć (mieć zielony kolor):

zielenieć

grün [durch]schimmern

zzielenieć z zazdrości

vor Neid gelb werden

pozielenieć <‑eje> [poʑeleɲetɕ] V. intr.

1. pozielenieć:

pozielenieć (stać się zielonym) (liście, trawa)

grün werden

pozielenieć (stać się zielonym) (liście, trawa)

ergrünen elev.

2. pozielenieć (zblednąć):

pozielenieć ze złości (człowiek)

sich acus. grün und blau [o. grün und gelb] ärgern coloq.

pozielenieć z zazdrości

vor Neid erblassen

holender <gen. ‑dra, pl. ‑dry> [xolender] SUST. m

1. holender:

holender TÉC., DEP.

Holländer m

2. holender inv. coloq. (przekleństwo):

o, holender!

o, Schiet! coloq.

o, holender!

verflucht noch mal! coloq.

3. holender coloq. (wiatrak holenderski):

holender

Holländermühle f

4. holender coloq. (byk rasy holenderskiej):

holender

Holländer m

Holender(ka) <gen. ‑dra, pl. ‑drzy> [xolender] SUST. m(f)

Holender(ka)

Holländer(in) m (f)

locuciones, giros idiomáticos:

Latający Holender

der Fliegende Holländer m

kolender <gen. ‑dra, sin pl. > [kolender] SUST. m, kolendra [kolendra] SUST. f <gen. ‑ry, sin pl. > BOT.

kolender (roślina, przyprawa)

Koriander m

zieleniak¹ <gen. ‑a, pl. ‑i> [ʑeleɲak] SUST. m

1. zieleniak (sklep):

zieleniak

Gemüseladen m

2. zieleniak (stragan):

zieleniak

Gemüsemarkt m

zieleniak

Gemüsestand m

zielenica <gen. ‑cy, pl. ‑ce> [ʑeleɲitsa] SUST. f BOT.

zielenica

Grünalge f

zielenina <gen. ‑iny, pl. ‑iny> [ʑeleɲina] SUST. f coloq.

1. zielenina gen. lp (zielone warzywa):

zielenina

Grünzeug nt coloq.

kupować zieleninę

Grünzeug kaufen coloq.

2. zielenina gen. lp (nać):

zielenina

Grünkraut nt

3. zielenina sin pl. (włoszczyzna):

zielenina

Suppengrün nt

zazielenić [zaʑeleɲitɕ]

zazielenić form. perf. od zazieleniać

Véase también: zazieleniać

I . zazieleniać <‑ia; form. perf. zazielenić> [zaʑeleɲatɕ] V. trans.

1. zazieleniać (stać się zielonym):

zazieleniać

grün machen

zazieleniłem ręce trawą

meine Hände fpl wurden grün vom Gras

2. zazieleniać (zasiać dużo zielonych roślin):

zazieleniać plac, skwer

begrünen

zazieleniać plac, skwer

Grünflächen anlegen

II . zazieleniać <‑ia; form. perf. zazielenić> [zaʑeleɲatɕ] V. v. refl.

1. zazieleniać (pokryć się zielenią):

zazieleniać

ergrünen

zazieleniać

grün werden

klomby się zazieleniły

die Blumenbeete ntpl fingen an zu grünen

koc zazielenił się od trawy

die Decke f ist vom Gras ganz grün geworden

2. zazieleniać (jawić się jako zielone):

zazieleniać

ergrünen

przed nami zazieleniła się puszcza

die Heide f vor uns ergrünte

zieleniarz (-arka) <gen. ‑a, pl. ‑e> [ʑeleɲaʃ] SUST. m (f) coloq.

zieleniarz (-arka)

Grünzeughändler(in) m (f)

I . zazieleniać <‑ia; form. perf. zazielenić> [zaʑeleɲatɕ] V. trans.

1. zazieleniać (stać się zielonym):

zazieleniać

grün machen

zazieleniłem ręce trawą

meine Hände fpl wurden grün vom Gras

2. zazieleniać (zasiać dużo zielonych roślin):

zazieleniać plac, skwer

begrünen

zazieleniać plac, skwer

Grünflächen anlegen

II . zazieleniać <‑ia; form. perf. zazielenić> [zaʑeleɲatɕ] V. v. refl.

1. zazieleniać (pokryć się zielenią):

zazieleniać

ergrünen

zazieleniać

grün werden

klomby się zazieleniły

die Blumenbeete ntpl fingen an zu grünen

koc zazielenił się od trawy

die Decke f ist vom Gras ganz grün geworden

2. zazieleniać (jawić się jako zielone):

zazieleniać

ergrünen

przed nami zazieleniła się puszcza

die Heide f vor uns ergrünte

oddzielenie <gen. ‑ia, sin pl. > [oddʑeleɲe] SUST. nt elev.

1. oddzielenie (odgrodzenie):

oddzielenie

Abtrennung f

oddzielenie

Abmarkung f

oddzielenie punktów granicznych

Abmarkung von Grenzpunkten

oddzielenie od szkody następczej DER.

Abtrennung von Folgesachen

2. oddzielenie (izolacja):

oddzielenie

fehlender Kontakt m

pracował w oddzieleniu rodziny

er arbeitete ohne Kontakt zur Familie