Traducciones de „Spice“ en el diccionario polaco » alemán

spicz [spitʃ] SUST. m

spicz → speech

Véase también: speech

speech <gen. ‑u, pl. ‑e> [spitʃ] SUST. m elev. (przemówienie)

speech

Rede f

speech

Speech m lub f

wygłosić speech

eine Rede halten

spięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [spjeɲtɕe] SUST. nt

1. spięcie coloq. (zwarcie):

krótkie spięcie

Kurzer m coloq.

krótkie spięcie

Kurzschluss m

2. spięcie fig. (sprzeczka):

spięcie

[heftiger] Zusammenstoß m coloq.

spięcie

[heftiger] Wortwechsel m

mieć z kimś spięcie

mit jdm einen heftigen Wortwechsel haben

spiker(ka) <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [spiker] SUST. m(f)

spiker(ka) RADIO, TV

Sprecher(in) m (f)

spiker(ka) RADIO, TV

Ansager(in) m (f)

spisek <gen. ‑sku, pl. ‑ski> [spisek] SUST. m

spisek

Verschwörung f

spisek

Komplott nt

spisek przeciwko komuś/czemuś

Verschwörung f gegen jdn/etw

spisek władzy

Machtkomplott nt

knuć spisek

ein Komplott aushecken [o. schmieden]

spiąć [spjoɲtɕ]

spiąć form. perf. od spinać

Véase también: spinać

I . spinać <‑na; form. perf. spiąć> [spinatɕ] V. trans.

1. spinać (łączyć):

spinać kartki

zusammenheften

2. spinać (wiązać):

spinać włosy

zusammenbinden

locuciones, giros idiomáticos:

ktoś jest spięty

jd ist angespannt

II . spinać <‑na; form. perf. spiąć> [spinatɕ] V. v. refl.

1. spinać (wiązać się):

spinać się paskiem

sich acus. mit einem Gürtel umbinden

2. spinać coloq. (mobilizować się):

spinać się do czegoś

sich acus. zu etw zusammenreißen coloq.

spiek <gen. ‑u, pl. ‑i> [spjek] SUST. m TÉC.

spiek

Agglomerat nt

spiek

Fritte f

spiek

Sinter m

spisa <gen. ‑sy, pl. ‑sy> [spisa] SUST. f HIST.

spisa

Spieß m

spity [spitɨ] ADJ. coloq.

spity

besoffen coloq.

spiec [spjets]

spiec form. perf. od spiekać

Véase también: spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. trans.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen fpl

3. spiekać gen. form. imperf. TÉC.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] V. v. refl.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TÉC.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spichlerz [spixleʃ], spichrz [spixʃ] SUST. m <gen. ‑a, pl. ‑e> AGR.

spichlerz

Speicher m

spinacz <gen. ‑a, pl. ‑e> [spinatʃ] SUST. m

spinacz

Heftklammer f

spinacz

Büroklammer f