Traducciones de „Ordinary“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

ordynarny [ordɨnarnɨ] ADJ.

1. ordynarny (niewybredny):

ordynarny kłamstwo

gemein

ordynarny język

vulgär

ordynarny język

ordinär

2. ordynarny (w złym guście):

ordynarny strój, makijaż

geschmacklos

ordynarny strój, makijaż

hässlich

ordynat <gen. ‑a, pl. ‑aci> [ordɨnat] SUST. m HIST.

ordynat

Majoratsherr m

ordynans¹ <gen. ‑a, pl. ‑i> [ordɨnaw̃s] SUST. m MILIT.

ordynans

Ordo[n]nanz f

ordynariat <gen. ‑u, sin pl. > [ordɨnarjat] SUST. m REL.

ordynariat

Ordinariat nt

ordynarnie [ordɨnarɲe] ADV.

ordynarnie

ordinär

ordynarnie

vulgär

wysławiać się ordynarnie

sich acus. vulgär ausdrücken

ubierać się ordynarnie

sich acus. geschmacklos anziehen

ordynatura <gen. ‑ry, sin pl. > [ordɨnatura] SUST. f escr.

ordynatura

Chefarztstelle f

ordynacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [ordɨnatsja] SUST. f

1. ordynacja POL.:

ordynacja

Ordnung f

ordynacja wyborcza

Wahlordnung f

2. ordynacja HIST.:

ordynacja

Majoratsgut nt

3. ordynacja REL.:

ordynacja

Ordination f

ordynacki [ordɨnatski] ADJ. HIST.

ordynacki

Magistrats-

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument nt zur Stadtgründung

ordynator <gen. ‑a, pl. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] SUST. m

ordynator

Chefarzt(-ärztin) m (f)

ordynariusz <gen. ‑a, pl. ‑e> [ordɨnarjuʃ] SUST. m

1. ordynariusz REL.:

ordynariusz

Ordinarius m

2. ordynariusz HIST.:

ordynariusz

Ordinarius m

ordynariusz

ordentlicher Professor m

ordynarność <gen. ‑ści, sin pl. > [ordɨnarnoɕtɕ] SUST. f

1. ordynarność:

ordynarność (słów)

Grobheit f

ordynarność (słów)

Vulgarität f

ordynarność (zachowania)

Unanständigkeit f

2. ordynarność:

ordynarność (rysów)

Gewöhnlichkeit f

ordynarność (ubrania)

Geschmacklosigkeit f