Traducciones de „Grundes“ en el diccionario polaco » alemán

grunge [grantʃ] SUST. m inv.

grunge MÚS., SOCJOL

Grunge m

słucham grunge

ich höre Grunge

grunt <gen. ‑u, pl. ‑y> [grunt] SUST. m

1. grunt (gleba):

grunt

Grund m

grunt

Boden m

grunty orne

Acker[boden] m

trafić na [lub znaleźć] podatny grunt

auf fruchtbaren Boden fallen

2. grunt (teren):

grunt

Boden m

[spotkać się] na neutralnym gruncie

[sich acus. ] auf neutralem Boden [treffen]

stać na pewnym [lub twardym] gruncie

festen Boden unter den Füßen haben

grunt pali się komuś pod nogami

jdm wird der Boden [unter den Füßen] zu heiß

grunt pali się komuś pod nogami

jdm brennt der Boden unter den Füßen

tracić grunt pod nogami

den Boden unter den Füßen verlieren

3. grunt gen. pl (obszar własności):

grunt

Grundstück nt

grunt

Grundbesitz m

4. grunt (dno zbiornika wodnego: jeziora, rzeki):

grunt

Grund m

5. grunt (podstawa):

grunt

Grundlage f

grunt

Grundsatz m

w gruncie rzeczy

im Grunde [genommen]

grunt to zdrowie provb.

Hauptsache gesund coloq.

z gruntu

von Grund auf [o. aus]

6. grunt (substancja gruntująca):

grunt

Grund m

gruda <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [gruda] SUST. f

1. gruda (bryła ziemi):

gruda

Scholle f

2. gruda (zamarznięta ziemia):

gruda

gefrorene Erde f

coś idzie komuś jak po grudzie coloq.

etw fällt jdm schwer

3. gruda MED.:

gruda

Mauke f

grubas(ka) <gen. ‑a, pl. ‑y> [grubas] SUST. m(f) coloq.

grubas(ka)

Dicke(r) mf coloq.

grubas(ka)

Fettwanst m pey. coloq.

grudka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [grutka] SUST. f

1. grudka (mały kawałek):

grudka

Klümpchen nt

2. grudka MED.:

grudka

Papel f

gruzeł <gen. ‑zła, pl. ‑zły> [gruzew] SUST. m gen. pl elev.

gruzeł (narośl)

Klumpen m

gruzeł (bryłka czegoś)

Knolle f

mam gruzeł na ręce

ich habe eine Knolle auf der Hand

grubieć <‑eje; form. perf. z‑> [grubjetɕ] V. intr.

1. grubieć:

grubieć (przybierać na wadze) (człowiek, zwierzę)

dick[er] werden

grubieć (przybierać na wadze) (człowiek, zwierzę)

zunehmen

2. grubieć:

grubieć (rozrastać się) (warstwa)

dicker werden

grubieć (rozrastać się) (warstwa)

sich acus. verdicken

3. grubieć:

grubieć (tracić delikatność) (rysy, skóra)

grob werden

grubieć (stawać się niskim) (głos)

tief[er] werden