Traducciones de „schroter“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

schro̱ten V. trans.

schroten Getreide:

schroten

śrutować [form. perf. ze‑]

schrọttreif ADJ.

schrottreif Auto:

schrottreif

nadający się na złom

ein Auto schrottreif fahren

skasować samochód coloq.

Schrọttwert <‑[e]s, sin pl. > SUST. m

Schrottwert

wartość f złomu

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. intr.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [form. perf. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [form. perf. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [form. perf. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum m krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß coloq.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry coloq.

es war zum Schreien coloq.

można było pęknąć ze śmiechu coloq.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. trans. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] V. v. refl.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

Schre̱i̱er(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃraɪɐ] SUST. m(f) coloq.

1. Schreier (jd, der laut ist):

Schreier(in)

krzykacz(ka) m (f) coloq.

2. Schreier (Unruhestifter):

Schreier(in)

awanturnik(-ica) m (f)

Schro̱tbrot <‑[e]s, ‑e> SUST. nt

Schrotbrot

chleb m razowy

schrọ̈pfen [ˈʃrœpfən] V. trans.

1. schröpfen MED.:

schröpfen

puszczać [lub upuszczać] krew

2. schröpfen coloq. (ausnehmen):

jdn schröpfen

wyciągnąć od kogoś pieniądze coloq.

jdn schröpfen

doić kogoś coloq.

Schro̱tkugel <‑, ‑n> SUST. f

Schrotkugel

śrucina f