Traducciones de „hinkelen“ en el diccionario alemán » polaco

hịn|zielen V. intr.

auf etw hinzielen

zmierzać do czegoś

ihre Politik zielt auf die Einführung der Demokratie hin

ich polityka f jest skierowana na wprowadzenie demokracji

ich möchte wissen, auf was deine Andeutung hinzielte

chciałbym wiedzieć, do czego zmierzała twoja aluzja f

I . hịn|knien V. intr. +sein

hinknien

[u]klęknąć

II . hịn|knien V. v. refl.

hinknien

[u]klęknąć

I . hịn|knallen V. intr. +sein coloq.

hinknallen

wywalać [form. perf. wywalić] się coloq.

II . hịn|knallen V. trans. coloq.

etw auf den Tisch hinknallen

rzucić [lub walnąć coloq. ] coś na stół

... und damit knallte er seinem Chef die Kündigung hin

...i tak rzucił swojemu szefowi wymówienie coloq.

hịn|kriegen V. trans. coloq.

1. hinkriegen (reparieren):

hinkriegen

naprawiać [form. perf. naprawić]

das kriegen wir schon [wieder] hin

to jeszcze naprawimy

2. hinkriegen (fertig bringen):

hinkriegen

zrobić

wie er/sie es nun hinkriegt, dass ...

jak on/ona to robi, że...

das hast du toll hingekriegt!

świetnie to zrobiłeś!

Hịnkebein <‑[e]s, ‑e> SUST. nt coloq.

1. Hinkebein (Bein):

Hinkebein

kulejąca noga f

2. Hinkebein (Mensch):

Hinkebein

kuternoga m o f coloq.

hịn|kommen V. intr. irr +sein

1. hinkommen (irgendwohin gelangen):

hinkommen

docierać [form. perf. dotrzeć]

wie komme ich zu euch hin?

jak do was dotrę?

wo kämen wir denn hin, wenn ...? fig

co by się stało, gdyby...?

2. hinkommen (verloren gehen):

hinkommen

zginąć

wo ist meine Brille hingekommen?

gdzie podziały się moje okulary pl. ?

3. hinkommen (an bestimmten Platz gehören):

hinkommen

iść [form. perf. pójść]

wo kommen diese Bücher hin?

gdzie dać te książki? coloq.

4. hinkommen coloq. (stimmen):

hinkommen

zgadzać się

das kommt ungefähr hin

to się mniej więcej zgadza

5. hinkommen coloq. (auskommen):

hinkommen

mieć dosyć

kommen wir mit drei Flaschen Wein hin?

czy trzy butelki fpl wina nam wystarczą?

hịn|kauern V. v. refl.

hinkauern

przykucać [form. perf. przykucnąć]

Hịnkelstein <‑[e]s, ‑e> SUST. m

Hinkelstein

menhir m

Wịnkeleisen <‑s, ‑> SUST. nt TÉC.

Winkeleisen

kątownik m