Traducciones de „aufgebrachte“ en el diccionario alemán » polaco

a̱u̱f|bringen V. trans. irr

1. aufbringen (erzürnen):

aufbringen

rozgniewać

2. aufbringen (bezahlen):

aufbringen Summe

uiszczać [form. perf. uiścić]

aufbringen Summe

wykładać [form. perf. wyłożyć]

aufbringen Miete

regulować [form. perf. u‑]

3. aufbringen fig (aufbieten):

aufbringen Mut

zdobywać [form. perf. zdobyć] się

aufbringen Kraft, Energie

wytężać [form. perf. wytężyć]

Geduld aufbringen

uzbroić się w cierpliwość

sie brachte nicht den Mut auf, es ihm zu sagen

[ona] nie zdobyła się na odwagę, żeby mu to powiedzieć

4. aufbringen (aufwiegeln):

jdn [gegen jdn/etw] aufbringen

podburzać [form. perf. podburzyć] kogoś [przeciw komuś/czemuś]

5. aufbringen (verbreiten, einführen):

aufbringen Gerücht

puszczać [form. perf. puścić] w obieg

aufbringen Mode

lansować [form. perf. wy‑]

6. aufbringen NÁUT.:

aufbringen Schiff

zmuszać [form. perf. zmusić] [nieprzyjacielski] okręt do zawinięcia do portu

7. aufbringen (auftragen):

aufbringen Lack

nakładać [form. perf. nałożyć]

aufbringen Guss

polewać [form. perf. polać]

sie bringt jeden Morgen Creme auf ihr Gesicht auf

[ona] nakłada co rano krem na twarz

Véase también: aufgebracht

I . a̱u̱fgebracht V. trans.

aufgebracht pp von aufbringen

II . a̱u̱fgebracht ADJ. (wütend)

aufgebracht

wzburzony

[wegen jdm/etw] aufgebracht sein

być zdenerwowanym [z powodu kogoś/czegoś]

III . a̱u̱fgebracht ADV.

aufgebracht reden, gestikulieren:

aufgebracht

ze wzburzeniem

I . a̱u̱fgebracht V. trans.

aufgebracht pp von aufbringen

II . a̱u̱fgebracht ADJ. (wütend)

aufgebracht

wzburzony

[wegen jdm/etw] aufgebracht sein

być zdenerwowanym [z powodu kogoś/czegoś]

III . a̱u̱fgebracht ADV.

aufgebracht reden, gestikulieren:

aufgebracht

ze wzburzeniem

Véase también: aufbringen

a̱u̱f|bringen V. trans. irr

1. aufbringen (erzürnen):

aufbringen

rozgniewać

2. aufbringen (bezahlen):

aufbringen Summe

uiszczać [form. perf. uiścić]

aufbringen Summe

wykładać [form. perf. wyłożyć]

aufbringen Miete

regulować [form. perf. u‑]

3. aufbringen fig (aufbieten):

aufbringen Mut

zdobywać [form. perf. zdobyć] się

aufbringen Kraft, Energie

wytężać [form. perf. wytężyć]

Geduld aufbringen

uzbroić się w cierpliwość

sie brachte nicht den Mut auf, es ihm zu sagen

[ona] nie zdobyła się na odwagę, żeby mu to powiedzieć

4. aufbringen (aufwiegeln):

jdn [gegen jdn/etw] aufbringen

podburzać [form. perf. podburzyć] kogoś [przeciw komuś/czemuś]

5. aufbringen (verbreiten, einführen):

aufbringen Gerücht

puszczać [form. perf. puścić] w obieg

aufbringen Mode

lansować [form. perf. wy‑]

6. aufbringen NÁUT.:

aufbringen Schiff

zmuszać [form. perf. zmusić] [nieprzyjacielski] okręt do zawinięcia do portu

7. aufbringen (auftragen):

aufbringen Lack

nakładać [form. perf. nałożyć]

aufbringen Guss

polewać [form. perf. polać]

sie bringt jeden Morgen Creme auf ihr Gesicht auf

[ona] nakłada co rano krem na twarz