Traducciones de „raspon“ en el diccionario alemán » griego

raspeln [ˈraspəln] VERB trans. (Käse, Schokolade)

raspeln

τρίβω

rasen [ˈraːzən] VERB intr.

1. rasen (von Fahrzeug, Zeit):

rasen +sein

τρέχω

2. rasen (toben):

rasen

παραληρώ, λυσσώ

das Publikum raste vor Begeisterung

το κοινό παραληρούσε από ενθουσιασμό

rasten [ˈrastən] VERB intr.

rasten

αναπαύομαι, ξεκουράζομαι

wer rastet, der rostet spr

λιθάρι που κυλάει δε μαλλιάζει

Tampon <-s, -s> [ˈtampɔn] SUBST m

Tampon

ταμπόν nt

rasseln [ˈrasəln] VERB intr.

rasseln

κουδουνίζω

durch eine Prüfung rasseln

κόβομαι σε μια εξέταση

rastlos ADJ.

1. rastlos (Arbeit, Eifer):

rastlos

αδιάκοπος

2. rastlos (Mensch):

rastlos

ακούραστος

Räson [rɛˈzɔ͂ː] SUBST f

jdn zur Räson bringen

λογικεύω κάποιον

zur Räson kommen

συμμορφώνομαι

Raspel <-, -n> [ˈraspəl] SUBST f

1. Raspel (Feile):

Raspel

ράσπα f

2. Raspel (Küchengerät):

Raspel

τρίφτης m

Rasen <-s, -> SUBST m

1. Rasen (Grünfläche):

Rasen

γρασίδι nt

Rasen

γκαζόν nt

2. Rasen DEP. (Spielfeld):

Rasen

γήπεδο nt

rasch [raʃ] ADJ.

rasch

γρήγορος

rasant [raˈzant] ADJ.

rasant

γοργός, ραγδαίος

I . rasend ADJ.

1. rasend (sehr schnell):

rasend

αστραπιαίος, ταχύτατος

2. rasend (sehr stark):

rasend

σφοδρός

3. rasend (wütend):

rasend

μαινόμενος

er macht mich rasend mit seinen Fragen

με κάνει έξω φρενών με τις ερωτήσεις του

II . rasend ADV. fig. (sehr)

rasend

τρομερά, φοβερά

rassig ADJ.

1. rassig (Tier):

rassig

καθαρόαιμος

2. rassig (feurig):

rassig

φλογερός

Kupon <-s, -s> [kuˈpɔ͂ː] SUBST m

1. Kupon (Abschnitt):

Kupon

κουπόνι nt

2. Kupon:

Kupon DER., FIN.

μερισματόγραφο nt

Kupon DER., FIN.

τοκομερίδιο nt

Coupon <-s, -s> [kuˈpɔ͂ː] SUBST m

1. Coupon (Marke, Abschnitt):

Coupon

κουπόνι nt

Coupon

δελτίο nt

2. Coupon FIN. (Zinsschein):

Coupon

μερισματαπόδειξη f

Coupon

τοκομερίδιο nt

Coupon

απόκομμα nt

Radon <-s> [ˈraːdɔn, raˈdoːn] SUBST nt sing. QUÍM.

Radon

ραδόνιο nt

Rayon <-s, -s> [rɛˈjɔ͂ː] SUBST m suizo austr.

Rayon s. Bezirk

Véase también: Bezirk

Bezirk <-(e)s, -e> [bəˈtsɪrk] SUBST m

1. Bezirk (Gebiet):

Bezirk

περιοχή f

2. Bezirk (Stadtbezirk einer Großstadt):

Bezirk

δήμος m

3. Bezirk (Wahlbezirk):

Bezirk

περιφέρεια f