Traducciones de „benepenheid“ en el diccionario neerlandés » alemán

ge·ne·gen·heid <genegen|heden> [ɣəneɣənhɛit] SUST. f

genegenheid

Zuneigung f

genegenheid

Neigung f

voor iem genegenheid opvatten

Zuneigung zu jdm empfinden

wederkerige genegenheid

gegenseitige Zuneigung f

be·dre·ven·heid <bedreven|heden> [bədrevə(n)hɛɪt] SUST. f

bedrevenheid

Erfahrenheit f

bedrevenheid

Versiertheit f

be·ne·den·huis <beneden|huizen> [bənedə(n)hœys] SUST. nt

benedenhuis

Parterrewohnung f

ge·meen·heid <gemeen|heden> [ɣəmenhɛɪt] SUST. f

gemeenheid

Gemeinheit f

ge·le·gen·heid <gelegen|heden> [ɣəleɣənhɛit] SUST. f

1. gelegenheid (plaats m.b.t. haar geschiktheid):

gelegenheid

Lage f

2. gelegenheid (mogelijkheid, omstandigheid):

gelegenheid

Gelegenheit f

de gelegenheid aangrijpen [o. waarnemen ]

die Gelegenheit ergreifen [o. wahrnehmen] , zu …

bij de eerste de beste gelegenheid

bei der erstbesten Gelegenheit

bij gelegenheid zal ik je erover spreken

bei Gelegenheit werde ich mit dir darüber sprechen

een gunstige gelegenheid

eine günstige Gelegenheit

in de gelegenheid zijn om …

die Gelegenheit haben, zu …

in de gelegenheid zijn om …

in der Lage sein, zu …

iem in de gelegenheid stellen om …

jdm die Gelegenheit geben, zu …

er is gelegenheid om te slapen

eine Schlafgelegenheit ist vorhanden

wachten tot er zich een gelegenheid voordoet

warten, bis sich eine Gelegenheit bietet

geen gelegenheid voorbij laten gaan

keine Gelegenheit auslassen

gelegenheid maakt de dief provb.

Gelegenheit macht Diebe

3. gelegenheid:

gelegenheid (reisgelegenheid: rijden, varen)

Fahrgelegenheit f

gelegenheid (vliegen)

Fluggelegenheit f

4. gelegenheid (zaak waar men iets kan gebruiken):

gelegenheid

Wirtschaft f

gelegenheid

Gasthaus nt

5. gelegenheid:

gelegenheid (voorkomend geval)

Gelegenheit f

gelegenheid (aanleiding)

Anlass m

een feestelijke gelegenheid

ein festlicher Anlass

ter gelegenheid van

aus Anlass +gen.

ter gelegenheid van

anlässlich +gen.

te·vre·den·heid [təvredənhɛit] SUST. f geen pl.

tevredenheid

Zufriedenheit f

tot tevredenheid van allen

zu aller Zufriedenheit

ver·le·gen·heid [vərleɣə(n)hɛit] SUST. f geen pl.

1. verlegenheid (het verlegen zijn):

verlegenheid

Verlegenheit f

verlegenheid

Schüchternheit f

2. verlegenheid (moeilijke omstandigheid):

verlegenheid

Verlegenheit f

in verlegenheid brengen/verkeren

in Verlegenheit bringen/sein

iem uit de verlegenheid helpen

jdm aus der Verlegenheit helfen

open·heid [opənhɛit] SUST. f geen pl.

openheid

Offenheit f

in alle openheid

in aller Offenheit

ef·fen·heid <effen|heden> [ɛfənhɛɪt] SUST. f

effenheid

Glätte f

effenheid

Ebenheit f

munt·een·heid [mʏntenhɛit] SUST. f geen pl.

munteenheid

Währungseinheit f

munteenheid

Währung f

on·ef·fen·heid <oneffen|heden> [ɔnɛfənhɛit] SUST. f

1. oneffenheid:

oneffenheid (hoedanigheid)

Unebenheit f

oneffenheid (weg)

Holp(e)rigkeit f

2. oneffenheid (plaats):

oneffenheid

Unebenheit f

3. oneffenheid fig. (ongerechtigheid):

oneffenheid

Ungerechtigkeit f

be·trok·ken·heid [bətrɔkənhɛit] SUST. f geen pl. (geëngageerdheid)

betrokkenheid

Engagement nt

betrokkenheid

Verbundenheit f

ge·sple·ten·heid <gespleten|heden> [ɣəspletənhɛɪt] SUST. f

1. gespletenheid (schizofrenie):

gespletenheid

Bewusstseinsspaltung f

2. gespletenheid (verdeeldheid):

gespletenheid

innere Zerrissenheit f

al·ge·meen·heid <algemeen|heden> [ɑlɣəmenhɛit] SUST. f

1. algemeenheid (generaliteit):

algemeenheid

Allgemeinheit f

in zijn algemeenheid is dat waar

im Allgemeinen [o. im Großen und Ganzen] ist das wahr

2. algemeenheid (vaag gezegde):

algemeenheid

Gemeinplatz m

ver·la·ten·heid [vərlatənhɛit] SUST. f geen pl.

verlatenheid

Verlassenheit f

verlatenheid (landschap ook)

Öde f

be·ne·ve·len <benevelde, h. beneveld> [bənevələ(n)] V. trans.

1. benevelen (met nevel bedekken):

benevelen

vernebeln

benevelen

umnebeln

benevelen

einnebeln

2. benevelen (bedwelmen):

benevelen

vernebeln

benevelen

umnebeln

benevelen

benebeln

met benevelde blik

mit getrübtem Blick

de geest benevelen

den Verstand trüben

3. benevelen (verbergen):

benevelen

verschleiern

be·ne·den·ste [bənedə(n)stə] SUST. nt geen pl.

benedenste (van meer dan twee)

Unterste(s) nt

benedenste (van twee)

Untere(s) nt

be·ne·den·kant <benedenkant|en> [bənedə(n)kɑnt] SUST. m

benedenkant

Unterseite f

be·ne·den·loop <beneden|lopen> [bənedə(n)lop] SUST. m

benedenloop

Unterlauf m