Traducciones de „tokuşturma“ en el diccionario turco » alemán

tokuşturmak V. trans

tokuşturmak

stoßen gegen

kadeh tokuşturmak

(mit den Gläsern) anstoßen

sokuşturmak

sokuşturmak

zwängen -i-e akk in akk

sokuşturmak ugs

jemandem andrehen akk

(laf) sokuşturmak

jemandem einen Stich versetzen (mit Worten)

soruşturma SUST.

1. soruşturma Verbalsubstantiv zu soruşturmak:

2. soruşturma:

soruşturma

Befragung f

3. soruşturma:

soruşturma

Erhebung f

4. soruşturma:

soruşturma

Ermittlung f

soruşturma

Untersuchung f

Véase también: soruşturmak

soruşturmak V. trans.

1. soruşturmak:

soruşturmak -e -i

ausfragen, befragen jdn über etw

2. soruşturmak:

soruşturmak -i

Erkundigungen einziehen über etw

3. soruşturmak:

soruşturmak -i -e

ermitteln etw bei jdm

kovuşturma SUST.

1. kovuşturma Verbalsubstantiv zu kovuşturmak:

2. kovuşturma:

kovuşturma

Fahndung f

Véase también: kovuşturmak

kovuşturmak V. trans. (strafrechtlich verfolgen)

kovuşturmak -i

fahnden nach jdm

tutuşturma

tutuşturma

Anzünden nt

soruşturmak V. trans.

1. soruşturmak:

soruşturmak -e -i

ausfragen, befragen jdn über etw

2. soruşturmak:

soruşturmak -i

Erkundigungen einziehen über etw

3. soruşturmak:

soruşturmak -i -e

ermitteln etw bei jdm

tutuşturmak V. trans.

tutuşturmak Kausativ zu tutuşmak:

tutuşturmak

anzünden

tutuşturmak -i

in Brand stecken etw

eline bir şey tutuşturmak

jdm etwas in die Hand drücken

Véase también: tutuşmak

tutuşmak V. intr.

1. tutuşmak:

tutuşmak

in Brand geraten, sich entzünden

2. tutuşmak a. fig.:

tutuşmak

Feuer fangen

locuciones, giros idiomáticos:

tutuşmak

aneinandergeraten

el ele tutuşmak

sich an der Hand halten

koşuşturmak

koşuşturmak

pausenlos laufen

koşuşturmak

hin und her laufen

koşuşturmak ugs

am Rotieren sein

kovuşturmak V. trans. (strafrechtlich verfolgen)

kovuşturmak -i

fahnden nach jdm

susturmak V. trans.

1. susturmak Kausativ zu susmak:

2. susturmak:

susturmak -i

zum Schweigen bringen jdn

Véase también: susmak

susmak <-ar> V. intr.

1. susmak:

susmak

schweigen, verstummen

2. susmak:

susmak

den Mund halten

ovuşturmak V. trans.

1. ovuşturmak:

ovuşturmak -i

(aneinander)reiben etw

2. ovuşturmak:

ovuşturmak -i

einreiben etw

oluşturmak V. trans.

1. oluşturmak Kausativ zu oluşmak:

2. oluşturmak:

oluşturmak -i

bilden, schaffen etw

3. oluşturmak:

oluşturmak -i

darstellen etw

Véase también: oluşmak

oluşmak V. intr.

1. oluşmak:

oluşmak -den

werden, sich bilden, entstehen aus etw

2. oluşmak:

oluşmak

bestehen

oluşmak -den

sich zusammensetzen aus etw

buruşturmak V. trans.

1. buruşturmak Kausativ zu buruşmak:

2. buruşturmak:

buruşturmak -i

zerknittern etw

3. buruşturmak:

buruşturmak yüzünü

verziehen das Gesicht

Véase también: buruşmak

buruşmak V. intr.

1. buruşmak:

buruşmak

Falten werfen

2. buruşmak:

buruşmak

runzlig werden

3. buruşmak (Apfel):

buruşmak

verschrumpeln

savuşturmak V. trans.

1. savuşturmak Kausativ zu savuşmak:

2. savuşturmak:

savuşturmak

erleben

savuşturmak -i

durchmachen etw

Véase también: savuşmak

savuşmak V. intr.

1. savuşmak:

savuşmak

sich wegstehlen

2. savuşmak (Gefahr):

savuşmak

vorübergehen

kavuşturmak V. trans.

1. kavuşturmak Kausativ zu kavuşmak

2. kavuşturmak (Arme):

kavuşturmak

kreuzen, verschränken (Hände)

kavuşturmak -i

falten etw

3. kavuşturmak:

kavuşturmak -i -e

(wieder)vereinigen jdn mit jdm

Véase también: kavuşmak

kavuşmak V. intr.

1. kavuşmak (Ziel):

kavuşmak -e

erreichen etw

2. kavuşmak (Fluss, Straße):

kavuşmak -e

münden in etw

3. kavuşmak (nach langer Trennung):

kavuşmak -e

wiedersehen jdn

4. kavuşmak:

kavuşmak -e

(endlich) erlangen etw

5. kavuşmak (Kleidungsstück):

kavuşmak

sich schließen

tokuşmak <ile>

tokuşmak

gegeneinanderstoßen

tokuşmak

sich stoßen (mit den Köpfen)

tokurdamak

tokurdamak

glucksen

uyuşturmak V. trans.

1. uyuşturmak Kausativ zu uyuşmak:

2. uyuşturmak:

uyuşturmak -i

betäuben jdn/etw

3. uyuşturmak (Körperglied):

uyuşturmak

gefühllos machen

uyuşturmak -i

steif werden lassen etw

Véase también: uyuşmak

uyuşmak V. intr.

1. uyuşmak:

uyuşmak -e

einig werden, sich einigen auf etw

2. uyuşmak (Körperglied):

uyuşmak

einschlafen

uyuşmak

steif werden

3. uyuşmak:

uyuşmak ile

harmonieren mit etw/jdm

4. uyuşmak:

uyuşmak

zusammenpassen

dondurma SUST.

1. dondurma Verbalsubstantiv zu dondurmak:

locuciones, giros idiomáticos:

dondurma

Speiseeis nt

dondurma dolabı

Gefrierfach nt

dondurma külahı

Eisbecher m

dondurma salonu

Eisdiele f

dondurmalı pasta

Eistorte f

bozdurma

para bozdurma mecburiyeti

Zwangsumtausch m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

turco

Kadeh kaldırma, kadeh tokuşturma veya şerefe, birlikte içki içen kişilerin beraberliklerini simgelemek için içme gerecini masadan yukarı kaldırması eylemdir.

tr.wikipedia.org