Traducciones de „trzeszczal“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

I . trzeszczeć <‑czy; form. perf. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] V. intr.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen coloq.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć coloq. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln coloq.

trzeszczeć

nörgeln pey.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; form. perf. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] V. impers. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszczać <‑cza> [vɨtʃeʃtʃatɕ], wytrzeszczyć [vɨtʃeʃtʃɨtɕ] V. trans. form. perf. coloq.

wytrzeszczać oczy

die Augen aufreißen coloq.

wytrzeszczać oczy

große Augen machen coloq.

zatrzeszczeć [zatʃeʃtʃetɕ]

zatrzeszczeć form. perf. od trzeszczeć

Véase también: trzeszczeć

I . trzeszczeć <‑czy; form. perf. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] V. intr.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen coloq.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć coloq. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln coloq.

trzeszczeć

nörgeln pey.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; form. perf. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] V. impers. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszcz <gen. ‑u, sin pl. > [vɨtʃeʃtʃ] SUST. m MED.

wytrzeszcz

Glotzauge nt

wytrzeszcz

Exophthalmus m

trzeciak (-tka) <gen. ‑a, pl. ‑i> [tʃetɕak] SUST. m coloq., trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] SUST. m (f) <gen. ‑ty, pl. ‑iści> decl. jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) m (f) coloq.

trzepaczka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [tʃepatʃka] SUST. f

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer m

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen m

trzewiczek <gen. ‑czka, pl. ‑czki> [tʃevitʃek] SUST. m gen. pl elev. (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen nt

trzepoczący [tʃepotʃontsɨ] ADJ.

lot trzepoczący ZOOL.

Rüttelflug m

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; form. perf. za‑> [tʃepotatɕ] V. intr.

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen fpl flattern im Wind

3. trzepotać fig.:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern fig.

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; form. perf. za‑> [tʃepotatɕ] V. v. refl.

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzesienie V.

Entrada creada por un usuario

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]