Traducciones de „tigaie“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

miganie <gen. ‑ia, sin pl. > [migaɲe] SUST. nt elev. (język migowy)

miganie

Gebärdensprache f

porozumiewać się za pomocą migania

sich acus. mit der Gebärdensprache [o. durch Gebärden] verständigen

nigdzie [ɲigdʑe] PRON.

nigdzie

nirgends

nigdzie

nirgendwo

nigdzie nie widać drogowskazu

nirgends sieht man einen Wegweiser

nigdzie indziej

nirgendwo anders

drganie <gen. ‑ia, sin pl. > [drgaɲe] SUST. nt (dygotanie)

drganie

Zittern nt

drganie

Beben nt

drganie powieki

das Zittern des Lides

gęganie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [geŋgaɲe] SUST. nt (dźwięk wydawany przez gęsi)

gęganie

Schnattern nt

z daleka było słychać głośne gęganie

von weitem hörte man das laute Schnattern

tiara <gen. ‑ry, pl. ‑ry> [tjara] SUST. f

1. tiara REL.:

tiara

Tiara f

2. tiara fig. elev. (papiestwo):

tiara

Papstamt nt

tiara

Papstwürde f

kandydaci do tiary

Kandidaten mpl für das Papstamt [o. die Papstwürde]

tipi [tipi] SUST. nt inv. (namiot indiański)

tipi

Tipi nt

mieszkali w tipi

sie lebten in einem Tipi

zagaić [zagaitɕ] form. perf., zagajać [zagajatɕ] <‑ja> V. trans., intr.

1. zagaić (rozpocząć obrady):

zagaić

einleiten

zagaić posiedzenie

die Sitzung eröffnen

2. zagaić coloq. (rozpocząć rozmowę):

zagaić

ein Gespräch beginnen

zagaić kogoś

jdn anquatschen coloq.

gacie <gen. pl. ‑ci> [gatɕe] SUST. pl. coloq.

gacie

[Unter]hose f

locuciones, giros idiomáticos:

coś się wlecze jak smród po gaciach

etw zieht sich ins Unendliche

robić w gacie

sich dat. in die Hosen machen

ktoś trzęsie gaciami

jdm schlottern die Knie ntpl

giga- inv. (miliard razy większe)

giga-

Giga-

giga-kaloria

Gigakalorie f

I . migać <miga; form. perf. mignąć> [migatɕ] V. intr.

1. migać (wysyłać przerywane światło):

migać czymś

mit etw blinken

2. migać:

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

huschen

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

vorbeifliegen

3. migać (porozumiewać się na migi):

migać

Zeichensprache [o. Gebärdensprache] benutzen

migać

sich acus. durch Gebärden verständigen

II . migać <miga; form. perf. mignąć> [migatɕ] V. v. refl. coloq. (wykręcać się)

migać się od czegoś

sich acus. vor [o. von] etw drücken coloq.

gigant¹ <gen. ‑a, pl. ‑nci [lub ‑y]> [gigant] SUST. m

1. gigant gen. pl LIT. (olbrzym):

gigant

Riese(Riesin) m (f)

gigant

Gigant(in) m (f)

2. gigant fig. (wysoki człowiek):

gigant

Riese(Riesin) m (f)