Traducciones de „supac“ en el diccionario polaco » alemán

supłać <‑ła; form. perf. za‑> [supwatɕ] V. trans.

supłać sznurek:

supłać

[ver]knoten

supłać

knüpfen

supeł <gen. ‑pła, pl. ‑pły> [supew] SUST. m

supeł

Knoten m

zawiązać coś na supeł

etw acus. zu einem Knoten binden

zawiązać coś na supeł

etw acus. verknoten

super [super] ADJ.

1. super coloq. (świetnie):

super wyglądać, zrobić

super coloq.

super wyglądać, zrobić

toll coloq.

2. super (wysokooktanowy):

benzyna super

Superbenzin nt

benzyna super

Super nt

I . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. intr. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen coloq.

łupać

knallen coloq.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. trans. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać solo imperf. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać solo imperf. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] V. impers. coloq. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć> [wupatɕ] V. v. refl. coloq.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich acus. am Kopf stoßen coloq.

2. łupać solo imperf. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać solo imperf. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

tupać <‑pie; form. perf. tupnąć [lub za‑]> [tupatɕ] V. intr.

tupać

stampfen

tupać

trampeln

tupać nogą

mit dem Fuß stampfen

I . suwać <‑wa; imperf. suwaj> [suvatɕ] V. trans.

1. suwać (ciągnąc, nie odrywając tego od podstawy):

suwać

schieben

suwać

schleifen

suwać nogami

mit den Füßen schlurfen

suwać ręką po czole

mit der Hand über die Stirn streichen

2. suwać (przeciągać czymś wielokrotnie tam i z powrotem):

suwać

hin und her schieben

suwać dłonią po stole

mit der Hand auf dem Tisch hin und herstreichen [o. wischen]

drzwi suwane

Schiebetür f

II . suwać <‑wa; imperf. suwaj> [suvatɕ] V. v. refl.

1. suwać (być suwanym, przesuwany):

suwać

sich schieben lassen

suwać

gleiten

2. suwać (nie odrywając od podłoża przenosić się w inne miejsce):

suwać

rutschen

suwał się z krzesłem z kąta w kąt

er rutschte mit seinem Stuhl von einer Ecke in die andere