Traducciones de „starať“ en el diccionario polaco » alemán

stara <gen. ‑rej, pl. ‑re> [stara] SUST. f adjetvl. coloq.

1. stara (koleżanka):

cześć stara!

grüß dich, Alte f ! coloq.

2. stara (szefowa):

stara

die Alte f coloq.

3. stara (matka):

moja stara

meine Alte f [o. Olle] f coloq.

Véase también: stary

I . stary <starszy> [starɨ] ADJ.

1. stary (liczący wiele lat):

stare drzewo

alter Baum m

stary człowiek

alter Mensch m

stare zwierzę

altes Tier nt

stara twarz

altes Gesicht nt

na stare lata

auf die alten Tage

stary piernik [lub ramol] coloq.

alter [o. unbeholfener] Mensch m

stary piernik [lub ramol] coloq.

alter Schwachkopf m pey.

stary jak świat

alt wie die Welt

stary jak świat

uralt

stary jak świat

steinalt

2. stary (nieświeży):

stary chleb

altes Brot nt

3. stary (podniszczony):

stare meble

alte Möbel ntpl

4. stary (dawny):

stary obraz

altes Gemälde nt

stary adres

alte Adresse f

stary znajomy

alter Bekannter m

stary rok

das alte Jahr nt

„co nowego?” – „wszystko po staremu!”

„was gibt’s Neues?“ – „alles beim Alten!“

stare dzieje

alte Geschichten fpl

5. stary (doświadczony):

stary fachowiec

alter Hase m

II . stary <gen. ‑rego, pl. ‑arzy> [starɨ] SUST. m adjetvl. coloq.

1. stary (kolega):

stary

alter Knabe m [o. Junge m ] coloq.

stary

Alter m coloq.

2. stary (szef):

stary

der Alte m coloq.

3. stary (ojciec):

mój stary

mein Alter m coloq.

starawy [staravɨ] ADJ. coloq.

starawy człowiek

ältlicher Mann m

starawe ciasto

nicht ganz frischer Kuchen m

starawy budynek

älteres Gebäude nt

starawo [staravo] ADV.

starawo

ältlich

ciasto wyglądało starawo

der Kuchen m sah nicht mehr ganz frisch aus

I . stargać <‑ga> [stargatɕ] V. trans. form. perf. elev.

1. stargać (poplątać):

stargać

verwirren

stargać włóczkę

Garn verwirren

2. stargać (osłabić):

stargać

zerrütten

kłótnia stargała jej nerwy

der Streit m hatte ihre Nerven zerrüttet

3. stargać elev. (zerwać, podrzeć coś):

stargać

zerreißen

stargać

sprengen

stargać kajdany niewoli fig.

die Fesseln der Gefangenschaft sprengen

II . stargać <‑ga> [stargatɕ] V. v. refl. form. perf. elev. (pogorszyć się)

stargać

nachlassen

stargać

sich acus. aufreiben

stargać

kaputtgehen coloq.

stargał jej się sweter

ihr Pullover m ist kaputtgegangen

stargały się jego siły

er ist mit seinen Kräften am Ende