Traducciones de „oszołomieniu“ en el diccionario polaco » alemán

oszołomienie <gen. ‑ia, sin pl. > [oʃowomjeɲe] SUST. nt

1. oszołomienie (zaskoczenie):

oszołomienie

Bestürzung f

2. oszołomienie (stan półprzytomności):

oszołomienie

Rausch m

oszołomienie

Benommenheit f

oszołomienie czymś

durch etw hervorgerufene Benommenheit

oszołomić [oʃowomitɕ]

oszołomić form. perf. od oszałamiać

Véase también: oszałamiać

oszałamiać <‑ia; form. perf. oszołomić> [oʃawamjatɕ] V. trans.

1. oszałamiać (odurzać):

oszałamiać

berauschen

oszałamiać

betäuben

2. oszałamiać (zdumiewać):

oszałamiać

überwältigen

solomierz <gen. ‑a, pl. ‑e> [solomjeʃ] SUST. m

solomierz TÉC., QUÍM.

Salzmessgerät nt

I . opromieniać <‑ia; imperf. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] form. perf. V. trans. elev.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen mpl fielen auf die Bäume

2. opromieniać fig. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw dat.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter m

3. opromieniać fig. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln nt erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; imperf. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] form. perf. V. v. refl. elev.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich acus. erhellen

2. opromieniać fig.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht nt ] strahlte vor Lachen

powiadomienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [povjadomjeɲe] SUST. nt

powiadomienie

Benachrichtigung f

powiadomienie

Unterrichtung f

powiadomienie

Mitteilung f

dostać powiadomienie o ślubie

eine Hochzeitsanzeige [o. Trauanzeige] erhalten

oszołom <gen. ‑a, pl. ‑y> [oʃowom] SUST. m coloq. (fanatyk)

oszołom

Fanatiker(in) m (f)

I . napromieniać <‑ia; imperf. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] form. perf. V. trans.

napromieniać FÍS., TÉC.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; imperf. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] form. perf. V. v. refl.

napromieniać FÍS., TÉC.

bestrahlt werden