Traducciones de „oportuit“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

oportunista (-tka) <gen. ‑ty, pl. ‑iści> [oportuɲista] SUST. m (f) decl. jak f w lp

oportunista (-tka)

Opportunist(in) m (f) elev.

oportunizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [oportuɲism] SUST. m

oportunizm

Opportunismus m elev.

opornie [oporɲe] ADV.

opornie

schwer

opornie

mühsam

coś komuś idzie opornie

etw fällt jdm schwer

opornik <gen. ‑a, pl. ‑i> [oporɲik] SUST. m ELECTR.

opornik

Widerstand m

autoportret <gen. ‑u, pl. ‑y> [awtoportret] SUST. m

autoportret

Selbstporträt nt

autoportret

Selbstbildnis nt

oportunistyczny [oportuɲistɨtʃnɨ] ADJ.

oportunistyczny

opportunistisch elev.

oportunistyczna postawa

opportunistische Haltung f

oportunistycznie [oportuɲistɨtʃɲe] ADV.

oportunistycznie

opportunistisch elev.

oporność <gen. ‑ści, sin pl. > [opornoɕtɕ] SUST. f

1. oporność (nieustępliwość):

oporność

Widersetzlichkeit f

oporność

Widerspenstigkeit f

2. oporność ELECTR.:

oporność

Widerstand m

3. oporność MED.:

oporność

Resistenz f

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić form. perf. od oporządzać

Véase también: oporządzać

I . oporządzać <‑dza; form. perf. oporządzić> [opoʒondzatɕ] V. trans. coloq.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; form. perf. oporządzić> [opoʒondzatɕ] V. v. refl. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich acus. zurechtmachen

oporządzać

sich acus. richten

oporny [opornɨ] ADJ.

1. oporny (nieposłuszny):

oporny pies, uczeń

unfolgsam

oporny pies, uczeń

widerspenstig

2. oporny (ociągający się):

oporny płatnik

widerstrebend

3. oporny (stawiający opór):

oporny zamek

widerspenstig

oporny zamek

festsitzend

oporowy [oporovɨ] ADJ.

1. oporowy TÉC.:

oporowy

Stütz-

oporowy

Widerstands-

2. oporowy ARQUIT.:

łuk oporowy

Stützbogen m

3. oporowy ARQUIT.:

mur oporowy

Stützmauer f

4. oporowy FERRO.:

kozioł oporowy

Prellbock m

5. oporowy METEO.:

termometr oporowy

Widerstandsthermometer nt

6. oporowy DEP.:

technika oporowa

Spitzkehre f

opolski [opolski] ADJ.

opolski

Oppelner

oponent(ka) <gen. ‑a, pl. ‑nci> [oponent] SUST. m(f) elev.

oponent(ka)

Opponent(in) m (f)

oponent(ka)

Widersacher(in) m (f)