Traducciones de „obligen“ en el diccionario polaco » alemán

oblig <gen. ‑u, pl. ‑i> [oblik] SUST. m

1. oblig:

oblig EKON, FIN.

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f elev.

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUST. nt inv.

obligo FIN., COM.

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

oblicze <gen. ‑cza, pl. ‑cza> [oblitʃe] SUST. nt

1. oblicze elev. (twarz):

oblicze

Antlitz nt elev.

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig.

dem Tod ins Gesicht sehen fig. [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. trans.

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. v. refl.

oblizać sobie palce/usta

sich dat. die Finger/Lippen [ab]lecken

oblec¹ [oblets]

oblec form. perf. od oblegać

Véase también: oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acus. umringen

oblegać coś

sich acus. um etw drängen

oblader <gen. ‑dra, pl. ‑dry> [oblader] SUST. m gen. pl (rodzaj deski)

oblader

Schwarte f

oblader

Schwartling m