Traducciones de „obligated“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

obligacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [obligatsja] SUST. f gen. pl

obligacja EKON, FIN.

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, FIN.

Obligation f

obligacja EKON, FIN.

Bond m

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond m

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

obligować <‑guje; form. perf. z‑> [obligovatɕ] V. trans. elev.

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten

oblig <gen. ‑u, pl. ‑i> [oblik] SUST. m

1. oblig:

oblig EKON, FIN.

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f elev.

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUST. nt inv.

obligo FIN., COM.

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

aligator <gen. ‑a, pl. ‑y> [aligator] SUST. m ZOOL.

aligator

Alligator m

polować na aligatory

Alligatoren jagen

polować na aligatory

eine Jagd auf Aligatoren machen

oblicze <gen. ‑cza, pl. ‑cza> [oblitʃe] SUST. nt

1. oblicze elev. (twarz):

oblicze

Antlitz nt elev.

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig.

dem Tod ins Gesicht sehen fig. [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. trans.

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] form. perf., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> V. v. refl.

oblizać sobie palce/usta

sich dat. die Finger/Lippen [ab]lecken

oblat <gen. ‑a, pl. ‑aci> [oblat] SUST. m REL.

1. oblat pl. (zakon):

oblat

Oblatenmissionare mpl

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate m

3. oblat HIST.:

oblat

Oblate m

obligacyjny [obligatsɨjnɨ] ADJ.

obligacyjny EKON, FIN.

Obligations-

fundusz obligacyjny

Obligationsfonds m

umowa obligacyjna

Obligationsvertrag m

obligatoryjny [obligatorɨjnɨ] ADJ. elev.

obligatoryjny przedmiot:

obligatoryjny

Pflicht-

obligatoryjnie [obligatorɨjɲe] ADV. elev.

obligatoryjnie

obligatorisch

obligatoryjnie

verbindlich

ustalić coś obligatoryjnie

etw verbindlich festlegen

obliczalny [oblitʃalnɨ] ADJ. elev.

obliczalny

berechenbar

obliczalne zyski

berechenbare Gewinne mpl

zobligować [zobligovatɕ]

zobligować form. perf. od obligować

Véase también: obligować

obligować <‑guje; form. perf. z‑> [obligovatɕ] V. trans. elev.

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten