Traducciones de „alienare“ en el diccionario polaco » alemán

alienacja <gen. ‑ji, sin pl. > [aljenatsja] SUST. f

1. alienacja:

alienacja PSICO., SOCJOL

Alienation f

alienacja PSICO., SOCJOL

Entfremdung f

alienacja chorych w społeczności zdrowych

die Entfremdung der Kranken in der Gesellschaft der Gesunden

2. alienacja FILOS.:

alienacja

Entfremdung f

alimenciarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [alimeɲtɕaʃ] SUST. m coloq.

alimenciarz

Alimentenzahler m escr.

I . alienować <‑nuje; imperf. ‑nuj> [aljenovatɕ] V. trans. DER.

alienować

veräußern

alienować

verkaufen

alienować grunty

Ländereien veräußern [o. verkaufen]

II . alienować <‑nuje; imperf. ‑nuj> [aljenovatɕ] V. <form. perf. wy‑> v. refl. SOCJOL

alienować

sich acus. entfremden

alienować się od rodziny

sich der Familie entfremden

alinearny [alinearnɨ] ADJ. elev.

alinearny

nichtlinear

alinearny

diskontinuierlich elev.

alinearne pojmowanie czasu

nichtlineares Zeitverständnis nt

alimentacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [alimentatsja] SUST. f

1. alimentacja GEO.:

alimentacja

Ansteigen des Wasserstandes bei Flüssen durch Regen und Schneeschmelze

2. alimentacja DER.:

alimentacja

Alimentation f

alimentator <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [alimentator] SUST. m DER.

alimentator

zur Unterhaltszahlung [o. Alimentenzahlung] verpflichtete Person f

alians <gen. ‑u, pl. ‑e> [aljaw̃s] SUST. m elev. (sojusz)

alians

Allianz f

alians

Bündnis nt

wejść z kimś w alians

mit jdm ein Bündnis eingehen

wejść z kimś w alians

sich acus. mit jdm verbünden

aliant(ka) <gen. ‑a, pl. ‑nci> [aljant] SUST. m(f)

1. aliant POL.:

aliant(ka)

Alliierter m

aliant(ka)

Verbündeter m

2. aliant gen. pl HIST.:

aliant(ka)

die Alliierten mpl

I . alias [aljas] PREP. elev. (inaczej zwany)

alias

alias

II . alias <gen. ‑u, pl. ‑y> [aljas] SUST. m INFORM.

alias

Alias m

alias adresowy

Aliasadresse f

Alina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [alina] SUST. f (imię)

Alina

Alina f

aliancki [aljantski] ADJ.

aliancki POL., HIST.

alliiert

aliancki POL., HIST.

Alliierten-

siły alianckie

alliierte Truppen fpl

alimenty [alimentɨ] SUST.

alimenty pl. < gen. pl. ‑tów> DER.:

alimenty

Alimente pl.

alimenty

Unterhaltszahlungen fpl

płacić alimenty

Alimente zahlen

zasądzić alimenty

zur Unterhaltszahlung verurteilen

wysokość alimentów

Höhe f der Alimente

wysokość alimentów

Alimentenhöhe f

aliteracja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [aliteratsja] SUST. f LIT.

aliteracja

Alliteration f

wyalienowany [vɨaljenovanɨ] ADJ.

wyalienowany

ausgestoßen

wyalienowany

entfremdet

czuć się wyalienowanym

sich acus. ausgegrenzt fühlen