Traducciones de „Spatium“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Pentium® SUST. m INFORM.

Pentium (szybki mikroprocesor)

Pentium ® m

kostium <gen. ‑u, pl. ‑y> [kostjum] SUST. m

1. kostium (ubiór kobiecy):

kostium

Kostüm nt

2. kostium (specjalny strój):

kostium

Kostüm nt

kostium

Verkleidung f

kostium karnawałowy

Verkleidung f

kostium karnawałowy

Karnevalskostüm nt

kostium teatralny

Theaterkostüm nt

kostium gimnastyczny/kąpielowy

Turn-/Badeanzug m

spazm <gen. ‑u, pl. ‑y> [spasm] SUST. m

1. spazm MED. (skurcz):

spazm

Krampf m

spazm

Spasmus m

2. spazm coloq. (płacz):

spazm

Weinkrampf m

I . spalić <‑li; imperf. ‑al> [spalitɕ]

spalić form. perf. od spalać

II . spalić <‑li; imperf. ‑al> [spalitɕ] V. trans. form. perf.

spalić DEP.:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

locuciones, giros idiomáticos:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; imperf. ‑al> [spalitɕ] V. v. refl. form. perf.

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich dat. einen Sonnenbrand holen

4. spalić coloq. (zdemaskować się):

spalić

auffliegen coloq.

Véase también: spalać

I . spalać <‑la; imperf. ‑aj; form. perf. spalić> [spalatɕ] V. trans.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich dat. abbrechen

2. spalać gen. form. perf. (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać gen. form. perf. (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen coloq.

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać gen. form. perf. (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać gen. form. imperf. (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; imperf. ‑aj; form. perf. spalić> [spalatɕ] V. v. refl.

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać gen. form. imperf. fig. (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich acus. für etw restlos aufopfern

spanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [spaɲe] SUST. nt

1. spanie sin pl.:

spanie

Schlafen nt

dzień do pracy, noc do spania provb.

der Tag m ist zum Arbeiten, die Nacht f zum Schlafen

2. spanie coloq. (posłanie):

spanie

Schlafstelle f

spaliny [spalinɨ] SUST.

spaliny pl. < gen. pl. ‑in> TÉC.:

spaliny

Abgase ntpl

spaliny

Auspuffgase ntpl

spaniel <gen. ‑a, pl. ‑e> [spaɲel] SUST. m ZOOL.

spaniel

Spaniel m

sparing <gen. ‑u, pl. ‑i> [spariŋk] SUST. m DEP.

sparing

Sparring nt

atrium <pl. ‑ia, gen. pl. ‑iów> [atrjum] SUST. nt sing. inv. ARQUIT.

atrium

Atrium nt