Traducciones de „Przywi��zuj��“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

przywilej <gen. ‑u, pl. ‑e> [pʃɨvilej] SUST. m elev.

przywilej

Privileg nt

przywilej

Sonderrecht nt

przywiązać [pʃɨvjow̃zatɕ]

przywiązać form. perf. od przywiązywać

Véase también: przywiązywać

I . przywiązywać <‑zuje; form. perf. przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] V. trans.

1. przywiązywać (przymocowywać):

przywiązywać kogoś/coś do czegoś

jdn/etw an etw acus. anbinden

2. przywiązywać fig. (zbliżać uczuciowo):

przywiązywać kogoś do siebie

jdn an sich acus. binden

locuciones, giros idiomáticos:

przywiązywać wagę do czegoś

etw dat. Gewicht beimessen

przywiązywać znaczenie do czegoś

Wert auf etw legen acus.

II . przywiązywać <‑zuje; form. perf. przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] V. v. refl.

1. przywiązywać (przymocowywać się):

przywiązywać się do czegoś

sich acus. an etw acus. anbinden

2. przywiązywać fig. (czuć sympatię):

przywiązywać się do kogoś

jdn lieb gewinnen

przywiązywać się do kogoś

jdn gern haben

przywiązywać się do czegoś

sich acus. an etw gewöhnen

przywiązywać się do czegoś

etw gern haben

I . przywiązywać <‑zuje; form. perf. przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] V. trans.

1. przywiązywać (przymocowywać):

przywiązywać kogoś/coś do czegoś

jdn/etw an etw acus. anbinden

2. przywiązywać fig. (zbliżać uczuciowo):

przywiązywać kogoś do siebie

jdn an sich acus. binden

locuciones, giros idiomáticos:

przywiązywać wagę do czegoś

etw dat. Gewicht beimessen

przywiązywać znaczenie do czegoś

Wert auf etw legen acus.

II . przywiązywać <‑zuje; form. perf. przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] V. v. refl.

1. przywiązywać (przymocowywać się):

przywiązywać się do czegoś

sich acus. an etw acus. anbinden

2. przywiązywać fig. (czuć sympatię):

przywiązywać się do kogoś

jdn lieb gewinnen

przywiązywać się do kogoś

jdn gern haben

przywiązywać się do czegoś

sich acus. an etw gewöhnen

przywiązywać się do czegoś

etw gern haben

przywiązanie <gen. ‑ia, sin pl. > [pʃɨvjow̃zaɲe] SUST. nt elev.

przywiązanie do kogoś/czegoś

Bindung f an jdn/etw

przywiązanie do kogoś/czegoś

Verbundenheit f mit jdm/etw

przywiązany [pʃɨvjow̃zanɨ] ADJ. elev.

przywiązany do kogoś/czegoś

an jdn/etw acus. gebunden

przywiązany do kogoś/czegoś

jdm/etw ergeben

przywidzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [pʃɨvidzeɲe] SUST. nt elev.

przywidzenie

Sinnestäuschung f

przywidzenie

Trugbild nt

przywiesić [pʃɨvjeɕitɕ] form. perf., przywieszać [pʃɨvjeʃatɕ] <‑sza> V. intr. coloq.

przywiesić

aufhängen

przywieszka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [pʃɨvjeʃka] SUST. f

przywieszka

Anhänger m