Traducciones de „Kostenrück“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

kostniak <gen. ‑a, pl. ‑i> [kostɲak] SUST. m MED.

kostniak

Osteom nt

kostnica <gen. ‑cy, pl. ‑ce> [kostɲitsa] SUST. f

kostnica

Leichenhalle f

kosteczka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [kostetʃka] SUST. f

kosteczka dim. od kostka

kosteczka

Würfelchen nt

Véase también: kostka

kostka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [kostka] SUST. f

1. kostka ANAT.:

kostka

Knöchel m

woda sięgała jej do kostek [lub po kostki]

ihr stand das Wasser nt bis zu den Knöcheln

spódnica sięgała jej do kostek

der Rock m reichte ihr bis zu den Knöcheln

2. kostka:

kostka (przedmiot w kształcie sześcianu: cukru)

Würfel m

kostka (masła, mydła)

Stück nt

kostka lodu

Eiswürfel m

kostka brukowa

Pflasterstein m

składać coś w kostkę

etw zusammenlegen

3. kostka (do gry na gitarze):

kostka

Plektron nt

kostka

Plektrum nt

kostkarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [kostkaʃ] SUST. m (robotnik układający kostkę brukową)

kostkarz

Straßenpflasterer(-pflasterin) m (f)

kostnina <gen. ‑ny, sin pl. > [kostɲina] SUST. f ANAT.

kostnina

Kallus m

kostniwo <gen. ‑wa, sin pl. > [kostɲivo] SUST. nt ANAT.

kostniwo

Zahnzement m

kostucha <gen. ‑chy, pl. ‑chy> [kostuxa] SUST. f coloq. (śmierć)

kostucha

Sensenmann m coloq.

kostnieć <‑eje; form. perf. s‑> [kostɲetɕ] V. intr.

1. kostnieć (twardnieć):

kostnieć

sich acus. verhärten

kostnieć

hart werden

2. kostnieć (nie ulegać zmianom):

kostnieć

erstarren elev.

kostnieć

stagnieren elev.

3. kostnieć (marznąć):

kostnieć z zimna

vor Kälte erstarren [o. steif werden]

kostiumik <gen. ‑u, pl. ‑i> [kostjumik] SUST. m

kostiumik dim. od kostium

kostiumik

[kleines] Kostüm nt

Véase también: kostium

kostium <gen. ‑u, pl. ‑y> [kostjum] SUST. m

1. kostium (ubiór kobiecy):

kostium

Kostüm nt

2. kostium (specjalny strój):

kostium

Kostüm nt

kostium

Verkleidung f

kostium karnawałowy

Verkleidung f

kostium karnawałowy

Karnevalskostüm nt

kostium teatralny

Theaterkostüm nt

kostium gimnastyczny/kąpielowy

Turn-/Badeanzug m

kostkarka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [kostkarka] SUST. f TÉC.

kostkarka

Steinspaltmaschine f