Traducciones de „Dürren“ en el diccionario polaco » alemán

dureń <gen. ‑rnia, pl. ‑rnie, gen. pl. ‑rniów [lub ‑rni]> [dureɲ] SUST. m pey. coloq.

dureń

Dummkopf m pey.

dureń

Trottel m pey. coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

robić z kogoś durnia

jdn lächerlich machen [o. für dumm verkaufen coloq. ]

robić z kogoś durnia

jdn auf den Arm [o. die Schippe] nehmen fig. coloq.

wyjść na durnia

wie ein Trottel dastehen

duraleks [duraleks], duralex [duraleks] SUST. m <gen. ‑u, sin pl. >

duraleks

Duralex nt

durnieć <‑eje; imperf. ‑iej; form. perf. z‑> [durɲetɕ] V. intr. coloq.

1. durnieć (tracić sprawność umysłową):

durnieć

verblöden coloq.

durnieć

verdummen

durnieję przy takich testach

ich verblöde durch solche Tests coloq.

zdurnieć do reszty

total verblöden coloq.

2. durnieć (tracić orientację, głupieć):

durnieć

durchdrehen coloq.

durnieje, gdy podchodzi do niego dziewczyna

er dreht durch, wenn ein Mädchen nt ihn anspricht coloq.

fuleren [fuleren] SUST. m

fuleren → fulleren

Véase también: fulleren

fulleren <gen. ‑u, pl. ‑y> [fuleren] SUST. m gen. pl QUÍM.

fulleren

Fulleren nt

suweren <gen. ‑a, pl. ‑i> [suveren] SUST. m

1. suweren HIST. (moneta angielska):

suweren

Sovereign m

2. suweren (niezależny władca):

suweren

Souverän(m)

durny [durnɨ] ADJ. coloq. (głupi)

durny

blöd coloq.

durny

bescheuert pey. coloq.

durowy [durovɨ] ADJ.

1. durowy MED.:

durowy pałeczki

Typhus-

2. durowy MÚS.:

durowy skala

Dur-

dur² [dur] inv. MÚS.

dur

Dur nt

C-dur

C-Dur nt

refren <gen. ‑u, pl. ‑y> [refren] SUST. m

refren MÚS., t. LIT.

Refrain m

refren MÚS., t. LIT.

Kehrreim m

melodyjny refren

wohlklingender Refrain

teren <gen. ‑u, pl. ‑y> [teren] SUST. m

1. teren:

teren (obszar: państwa, miasta)

Gebiet nt

teren (budowy, zakładu)

Gelände nt

teren szkoły

Schulgelände nt

teren uprawny

Anbaufläche f

tereny turystyczne

touristisches Gebiet

tereny wystawowe

Ausstellungsgelände nt

tereny pod zabudowę

Bauland nt

na terenie

im Gebiet

uzbroić teren ARQUIT.

ein Gelände bautechnisch erschließen

teren dwujęzyczny

zweisprachiges Gebiet

2. teren sin pl. fig. (dziedzina):

teren

Gebiet nt

teren jego badań to plankton

sein Forschungsgebiet nt ist Plankton

3. teren GEO.:

teren

Gelände nt

tereny zielone

Grünflächen fpl

tereny zielone

Grünanlagen fpl

tereny leśne

Waldflächen fpl

tereny leśne

Waldgebiete ntpl

teren górzysty

bergiges Gelände

rzeźba terenu

Geländebeschaffenheit f

floren <gen. ‑a, pl. ‑y> [floren] SUST. m

1. floren (gulden):

floren

Goldgulden m

płacić florenami

in Goldgulden bezahlen

2. floren HIST. (moneta bita we Florencji):

floren

Floren m

styren <gen. ‑u, sin pl. > [stɨren] SUST. m

styren QUÍM., TÉC.

Styrol nt

dubel <gen. dubla, pl. duble> [dubel] SUST. m CINE

dubel

Double nt

duce [dutʃe] SUST. m inv. POL.

duce (tytuł Mussoliniego)

Duce m

dudek <gen. ‑dka, pl. ‑dki> [dudek] SUST. m

1. dudek ZOOL.:

dudek

Wiedehopf m

pokazać komuś dudka na kościele coloq.

jdm das Blaue vom Himmel versprechen

każdy dudek ma swój czubek provb. (każdy ma powód do chwalenia się)

jeder hat etw, worauf er stolz sein kann

każdy dudek ma swój czubek (każdy ma jakąś wadę)

jeder hat seine Fehler

2. dudek coloq. (głupiec):

dudek

Dummkopf m

ale z niego dudek

was für ein Dummkopf

wystrychnąć kogoś na dudka coloq.

jdn zum Narren halten [o. für dumm verkaufen] coloq.

duet <gen. ‑u, pl. ‑y> [duet] SUST. m

1. duet (utwór muzyczny):

duet

Duett nt

2. duet (para):

duet

Duo nt