Traducciones de „überwacht“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

wermacht <gen. ‑u, sin pl. > [vermaxt] SUST. m HIST.

wermacht

Wehrmacht f

obserwacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [opservatsja] SUST. f

1. obserwacja (obserwowanie):

obserwacja

Beobachtung f

obserwacja świata przyrody

Naturbeobachtung f

2. obserwacja (inwigilacja):

obserwacja

Aufsicht f

obserwacja

Überwachung f

być pod obserwacją

beobachtet [o. überwacht] werden

3. obserwacja (spostrzeżenie):

obserwacja

Bemerkung f

4. obserwacja MED.:

obserwacja

Beobachtung f

obserwacja

Kontrolle f

być na obserwacji w szpitalu

zur Beobachtung im Krankenhaus sein

Wehrmacht [vermaxt] SUST. m

Wehrmacht → wermacht

Véase también: wermacht

wermacht <gen. ‑u, sin pl. > [vermaxt] SUST. m HIST.

wermacht

Wehrmacht f

nerwacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [nervatsja] SUST. f

1. nerwacja sin pl. coloq. (irytacja):

nerwacja

Aufregung f

2. nerwacja BOT.:

nerwacja

Nervatur f

oberwany [obervanɨ] ADJ. coloq.

oberwany

abgebrochen

oberwany

abgerissen

oberwany konar drzewa

abgebrochener Ast m eines Baumes

oberwana nogawka spodni

abgerissenes Hosenbein nt

oberwanie <gen. ‑ia, sin pl. > [obervaɲe] SUST. nt

oberwanie chmury

Wolkenbruch m

oberwać [obervatɕ]

oberwać form. perf. od obrywać

Véase también: obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. obryć> [obrɨvatɕ] V. trans. coloq. (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. trans.

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. intr. coloq. (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. v. refl.

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf m ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. impers. coloq. (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt coloq.