Traducciones de „ruhiges“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ruig [rœyx] ADJ.

1. ruig:

ruig (stug aanvoelend)

rau

ruig (stof)

derb

ruig (mat)

rau

2. ruig:

ruig (harig)

buschig

ruig (harig)

zottig

ruig (met stoppels)

stoppelig

een ruige baard

ein Strubbelbart

ruig behaarde benen

stark behaarte Beine pl.

het ruige haar

das zottelige Haar

het ruige haar

das Zottelhaar

een ruige vacht

ein zotteliger Pelz

ruige wenkbrauwen

buschige Augenbrauen pl.

3. ruig:

ruig (ruw)

rau

ruig (ruw)

ruppig

ruig (onstuimig)

wild

de ruige bink

der Rabauke coloq.

een ruig feest

ein wüstes Fest

ruig omgaan met zijn spullen

mit seinen Sachen nicht sehr pfleglich umgehen

een ruige rijder

ein wilder Fahrer

ruige taal

derbe Sprache f

4. ruig:

ruig (met rijp bedekt)

mit Raureif

ruig (met schimmel bedekt)

schimmelig

de ruige vorst

der Raureif

ruig vriezen

reifen

5. ruig coloq. (prachtig):

ruig

super coloq.

ruig

fetzig argot

ruig·te <ruigte|n, ruigte|s> [rœyxtə] SUST. f

1. ruigte:

ruigte (harig oppervlak: baard)

Struppigkeit f

ruigte (harig oppervlak: stof)

Derbheit f

ruigte (mharig oppervlak: .b.t. stoppels)

Stoppeligkeit f

2. ruigte (wild gewas):

ruigte

Gestrüpp nt

3. ruigte (stugheid):

ruigte

Rauheit f

ruigte

Ruppigkeit f

rui·en <ruide, i. geruid> [rœyə(n)] V. intr.

ruien (van veren wisselen)

sich mausern

ruien (van veren wisselen)

mausern espec.

ruien (verharen)

haaren

ruis <ruis|en> [rœys] SUST. m

1. ruis (ruisend geluid):

ruis

Rauschen nt

ruis

Geräusch nt

2. ruis coloq. (betekenisloos geklets):

ruis

Blabla nt kein pl. coloq.