neerlandés » alemán

kla·ger <klager|s> [klaɣər] SUST. m

1. klager (iem die klaagt):

Klagende(r) m

2. klager jur.:

klun·gel <klungel|s> [klʏŋəl] SUST. m

kleu·ter <kleuter|s> [kløtər] SUST. m

klu·wen <kluwen|s> [klywə(n)] SUST. nt

1. kluwen (knot):

Knäuel m nt nt

2. kluwen fig.:

Knäuel m nt nt
Gewirr nt

klier1 <klier|en> [klir] SUST. m (vervelend mens)

kla·ver <klaver|s> [klavər] SUST. f

1. klaver plantk.:

Klee m

2. klaver (kaartspel):

Kreuz nt

klui·ven <kloof, h. gekloven> [klœyvə(n)] V. intr.

1. kluiven (knagen):

kauen an +dat.

2. kluiven (sabbelen):

kauen an +dat.

3. kluiven (werk, moeite hebben):

klut·sen <klutste, h. geklutst> [klʏtsə(n)] V. trans.

klun·zen <klunsde, h. geklunsd> [klʏnzə(n)] V. intr.

klus·sen <kluste, h. geklust> [klʏsə(n)] V. intr.

1. klussen (zwart bijverdienen):

2. klussen (klusjes verrichten):

snug·ger <snuggere, snuggerder, snuggerst> [snʏɣər] ADJ.

klad·der SUST. m

kladder → kladderaar

Véase también: kladderaar

klad·de·raar <kladderaar|s> [klɑdərar] SUST. m

klap·per <klapper|s> [klɑpər] SUST. m

1. klapper (register):

2. klapper (ringband):

3. klapper (iets dat ontploft):

4. klapper (uitschieter):

Reißer m

kla·vier <klavier|en> [klavir] SUST. nt

1. klavier (toetsenbord):

2. klavier (piano):

Klavier nt

klep·per <klepper|s> [klɛpər] SUST. m

1. klepper (rijpaard):

2. klepper (houten sandaal):

klet·ser <kletser|s> [klɛtsər] SUST. m

1. kletser (praatziek persoon):

2. kletser (kwaadspreker):

3. kletser (iem die onzin uitslaat):

Schwaf(e)ler m

klim·mer <klimmer|s> [klɪmər] SUST. m

klin·ker <klinker|s> [klɪŋkər] SUST. m

1. klinker (spraakgeluid):

Vokal m

2. klinker (hardgebakken steen):

klip·per <klipper|s> [klɪpər] SUST. f gesch.

kluif <kluiven> [klœyf] SUST. f

1. kluif (stuk been, bot):


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski