Traducciones de „bevelhebster“ en el diccionario neerlandés » alemán

be·vel·heb·ber <bevelhebber|s> [bəvɛlhɛbər] SUST. m

bevelhebber

Befehlshaber m

bevelhebber

Kommandeur m

lief·heb·ster SUST. f

liefhebster forma femenina de liefhebber

Véase también: liefhebber

lief·heb·ber <liefhebber|s> [lifhɛbər] SUST. m

liefhebber

Liebhaber m

liefhebber (gegadigde)

Interessent m

liefhebber coloq.

Fan m

een liefhebber van chocola

ein Freund von Schokolade

hij is een liefhebber van kunst

er ist ein Liebhaber der Künste

een liefhebber van tuinieren

ein Gartenfreund

keu·ve·laar·ster SUST. f

keuvelaarster forma femenina de keuvelaar

Véase también: keuvelaar

keu·ve·laar <keuvelaar|s> [køvəlar] SUST. m

keuvelaar

Plauderer m

be·vech·ten <bevocht, h. bevochten> [bəvɛxtə(n)] V. trans.

1. bevechten (vechtend verkrijgen):

bevechten

erkämpfen

bevechten

erringen

2. bevechten (vechten tegen):

bevechten

bekämpfen

op·per·be·vel·heb·ber <opperbevelhebber|s> [ɔpərbəvɛlhɛbər] SUST. m

opperbevelhebber

Oberbefehlshaber m

ho·tel·houd·ster SUST. f

hotelhoudster forma femenina de hotelhouder

Véase también: hotelhouder

ho·tel·hou·der <hotelhouder|s> [hotɛlhɑudər] SUST. m

hotelhouder

Hotelier m

hotelhouder

Hotelbesitzer m

ti·tel·houd·ster <titelhoudster|s> [titəlhɑutstər] SUST. f

titelhoudster forma femenina de titelhouder

Véase también: titelhouder

ti·tel·hou·der <titelhouder|s> [titəlhɑudər] SUST. m

titelhouder

Titelträger m

be·vor·de·raar·ster SUST. f

bevorderaarster forma femenina de bevorderaar

Véase también: bevorderaar

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] SUST. m

bevorderaar

Förderer m

be·ve·lend [bəvelənt] ADJ.

bevelend

befehlend

bevelend

gebieterisch

be·vol·kings·re·gis·ter <bevolkingsregister|s> [bəvɔlkɪŋsrəɣɪstər] SUST. nt

bevolkingsregister (lijst)

Melderegister nt

bevolkingsregister (bureau)

Einwohnermeldeamt nt

bevolkingsregister (bureau)

Meldestelle f

in het bevolkingsregister ingeschreven staan

polizeilich gemeldet sein

be·ve·len <beval, h. bevolen> [bəvelə(n)] V. trans.

bevelen

befehlen

zij beval hem te zwijgen

sie befahl ihm zu schweigen